ўперадзе). Бягі ўсьлед наглідкым i дагоніш бацьку. НАГНЕСЦА, ныгняцёцца; зак. Натужыцца. Нагнёўся, аж пысінёў. НАГНЕСЦЬ (нагнёсьць), ныгняту, ныгняцёш; зак. Пабіць, набіць. Палёз — дык ныгнялі большы нёкуды. НАДВОРНІК м. Кабан, які не пастаўлен на адкорм. Надворніку чагб дасі, то ŭ ладна. НАДЗЕЖА ж. Надзея. Ох Сярёжа, ты Сярёжа, ны цябё уся надзёжа. НАДРАЖАННЕ (ныдрыжаньня) н. Здзек, насмяханне, кпіны. Hi разу б я такога ныдрыжаньня цярьпёць ні стала. НАДРАЖАЦЦА (ныдрыжацца), -а-юся, -а-ісься; незак. Здзекавацца; смяяцда, кпіць. Сьвятым сябё завёць, а над родныю маткыю ныдрыжиіцца. НАДЦІХАННЕ (ныцьдіхіньня) h. Памяншэнне, змяншэнне, сцішванне (ветру, навальніды). Рызыйшбуся вёцір, i німа яму ныцьціханьня. НАДЦІХАЦЬ (ныцьціхаць), -а-ідь; незак. Памяншацца, змяншадца, сцішацда (пра ведер, навальніцу). Пысядзі трошку яійчэ: дождж, кажыцца, ныцьціхаіць. НАДЦІХНУЦЬ (нацьціхнуць), -н-іць; зак. Паменшыдца, зменшыцда, сцішыдда (пра ведер, навальніцу). Буря яшчэ ні нацьціхла. НАЕД м. Сытнасдь, наедак. Нёшта am твайгб заўтріку наёду німа. НАЖОР м. Месца, дзе вясной збіраецда пад снегам вада. Апасныя дарога: нажоры пашлі, буваіць, уваб'ёш кыня i ня вылізіш. m