Дыялектны слоўнік. З гаворак Мсціслаўшчыны (1966). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 228  ▶ 
кСЦІНЫ (ксьдшьі) толькі мн. Хрысціньі, хрзсьбіны. У Стыхвана, помню, быгатыя быль ксьціны. КСЦІЦЦА (ксьціцца), кшчуся, ксьдісься; незак. 1. Хрысціцца. Я ŭ риншы ня ксьціўся, а цяпёрь i саўсім забыўся. 2. перан. іран. Зал.бессуб'ект. ад ксціць 2. Ці ты ў Гипкі сяньня ксьцьуся, ці ўзноў піряксьціла Мархва? КСЦІЦЬ (ксьціць), кшчу, ксьціш; незак. 1. Хрысціць. 2. перан. іран. Лаядь, бэсдіць. Ладна ксьціла ягд — i стоіць, рузумнёйшым будзіць. КУКОБІЦЦА, -бл-юся, -б-ісься; незак. Важдацда, няньчыдда, насідца з чым-н. Hi кукобся ты ётык зь дзіцямі, павёрь мне, луччы будуць. КУКОБІЦЬ, -бл-ю, -б-іш; незак. Гл. кукобіць. Стдлька там таё бдлькі, a кукдбіш ты свой паліц як німавёдыма што. КУКОБЛЕННЕ (кукобліньня) н, Важданне, няньчанне. Біс кукдоліньня дзёці растуць куды луччы. КУЛАЖАННЕ (кулажыньня) н. Хмарнасдь. Hi глядзі ны кулажыньня, a йдзі ды касі. КУЛАЖЫЦЦА, -ж-ыдда; незак. Хмарыдца, паказвадь на дождж. I ўчора кулажылыся, i сяньня, глядзі i каб ні сььориуся дождж. ку лАж ы ц ь, -ж-ыць; незак. Гл. кулажыцца. Кулижыла-кулажыла, a дажджу так i ні сыбрилыся. ку рАпа ж. Агародная жаба. Ны гародзі курап — пыт кажным кычандм сідзяць. КУРНІЦА ж. Хата без коміна. Мне ўжо сёмдзісят гадду, дык я чуць помню: у курніцы Хбнька яшчэ жыў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бессубект, бўдуць, гаддў, гйпкі, дажджў, ксьцьўся, кукдбліньня, кулйжыла-кулажыла, кшчўся, кўрніцы, лўччы, растўць, рйншы, сыбрйлыся, сььбрйўся, ўчбра
4 👁
 ◀  / 228  ▶