КрАтаць (крятыць), -Ы-ю, -ы-іш; HešaK. Накладаць, накладваць, навальваць. К рятыюць вазы пудоў na трщцыць. КРАШЫНКА ж. ł. Дробязь; трошкі, крыху. Зьеў крашынку i пабёг. 2. перан. Дзіця. Закутыў крашынку, чуць нос відзін. КРАЯНУЦЬ (крыянуць), -н-ў, -н-ёш; зак. 1. Адкроіць, адрэзадь, разануць. 2. перан. Загнуць (пра цану). Крыянуў пы пітнаццыць рублей за пуд, дык ніхто й ні патхддзіць. 3. перан. Аблаядь, вылаяць. Крыянуў яго мыціріком. 4. перан. Ударыць, выперазаць. Крыяну січас рёмнім. КРОПНА прысл. Жудасна. Крдпна було бежч адной ціріз равы. КРУГЛАВІДЫЙ прым. Круглатвары. Круглавідыга любіла, круглавідыга люблю. КРУГЛАВІНА i КРУГЛОВІНА ж. Круг, круглае мееца (участак зямлі). У жыці вымікла круглавша. Выкысіў круглдвіну, каб пыдыслаць, І лёг ну пуўдня. КРУК (крюк) м. 1. Крук. 2. Кроква, якая не ўрублівдедда, a навешваецда. Крюкі часьцёй усяго бувиюць асінывыя. КРУЧЧА (крючча) н. 1. Крукі. 2. Кроквы. Паплёту нугутувиу, асталося крючча троху прівёзьць. КРЫКСУН (кріксун) м. Крыкун (дзіця). Пузубуўляй троху кріксуна тога. КРЫКСУННЯ (кріксуньня) ж. Крыкуха. Унімі як-нёбудзь кріксуньню, на рукі вазьмі, ці штб
Дадатковыя словы
бувйюць, закў, краянўць, крыянў, крыянўць, крыянўў, кріксўн, кріксўньню, кріксўньня, крўчча, мыцірікбм, нугутувйў, тбга, трбху
4 👁