СЛАЁІШ/ (слыёіна) м. i ж. 1. Воля, ёвабода. Слыбіну пачуў біз бацькі, дык ны гылаве хадзіць будзіш! 2. Нядужы, хілы чалавек. Ідзі дамоў, слыбіна. СЛАБО' прысл. Боязна. Слабо табе мяне ўдарыць. Слабо табе кыня за хвост узяць. Мне слабо рэчку niраплыць? СЛЕПЕНДРА' (сьліпіндра) м. i ж., груб. Слепаваты чалавек. КалІ ты сьліпіндра, дык бяры вочы ў кулак, i глядзи СЛІ'БА (сьліба) часц. Хіба. Валодзя, гад ты печаны, сліба толькі ты дамоў ня прыдзіш, я з табой рызьбяруся. СЛІЖА'К (сьліжак) м. Казляк (грыб). Бырывікоў німа, a сьліжакоў — хоць касой касі. СЛІ'ЖАНЬ (сьліжань) м. Смоўж. Адкуль толькі гэтыя сьліжні бяруцца? Халодны як сьліжань. СЛУ'ШНІК м. Паслухмяны хлапчук. Ты ж у мяне слушнік, дык я табе i купіла новы касъцюм. СЛУ'ШНЩА ж. Паслухмяная дзяўчынка. Будзіш слушніца — буду жалець. СМАЛГТАРКА (смалітырка) ж. Бессаромніца. Пабегла, як якая смалітырка, некуды ны Бялынічы. СМЕ'РГЛЫ (сьмерглы) прым. Сапсаваны, разложаны. Кінь гэта яйцо, яно даўно ўжо смерглае. СМЕ'РГНУЦЦА (сьмергнудца) незак. Псавацца. Ужо нядзелю твае яйцы смергнуцца, як ты іх есьці будзіш? СМЕ'ТНІШЧА (сьметнішча) н. Сметнік. Куры увесь дзень на сьметнішчы кыпаюцца. СМЕ'Х (сьмех) м. 1. Смех. У цябе смех, як у жырабка. 2. Жарт, забава. Прывізаў кату банку за хвост i пусьціў — во сьмех знайшоў. СМЕ'ХАМ (сьмехым) прысл. Жартам. Я сьмехым зь ёй прайшоўся раз ці два, а іна думая, што я рыстану пірад ёй. СМЕХАТУ'Н (сьмехатун) м. Весялун. Сьмехатун, цётка, твой Коля. СМЕХАТУ'РА (сьмехатура) ж., жарг. Камедыя, што-н. смешнае. Пабегла Ганна, за ёй — Аўдоцьця, тады Хрысьціна — ой, сьміхатура была. СМЕ'ШАЧКІ (сьмешычкі) мн. Жартачкі. Сьмешычкі яму, што каровы пы городах пасуцца. Гэта табе ня сьмешычкі. СМЕХАТА' (сьміхыта) м., СМЯХО'ЦЦЕ (сьмяхоцце) н. Што-н. смешнае, вясёлае. Сьміхыта адна з гэты
Дадатковыя словы
глядзй, слаёіші, слушнща, сліжак, сліжань, смерглы, сметнішча, смехам, смехатун, смехатура, смешачкі, смяхоцце
1 👁