АДЧАЮТА (аччаюга) м. Вялікі смяльчак. Аччаюга Гырасім: голый рукой тхыра ўзяў. АЖНЫ злучн. Аж. Стукнуўся аб лёд, ажны іскры з воч пасыпыліся. АЗАДА'ЧАНЫ (азыдачыны) дзеепрым. Задуменны, заклапочаны. Чым ён азыдачыны, што сядзіць маўчком? АЗАДА'ЧВАЦЦА (азыдачывыцца) незак. „Задумвацца, заклапочвацца. Ці азыдачывыісься ты, аткуля ўсё гэта бярэцца? АЗАДА'ЧВАЦЬ (азыдачывыць) незак. Ставіць задачу. Што ты нас азыдачывыіш, зьдзелый сам., АЗАДА'ЧЫЦЦА (азыдачыцца) зак. Паставіць перад сабой мэту. Калі азыдачуся зрубіць хату, то i зрублю. АЗАДА'ЧЫЦЬ (азыдачыць) зак. Паставіць задачу. Я вас азыдачу, а сам схаджу ў праўленьня. АЗЕ'ЛЕНЫ (азеліны) дзеепрым. 1. Затлумлены. Я азеліны ат вашыга крыку. 2. П'яны. Ен чуць ня кожны дзенъ азеліны бывая. АЗЯЛІЦЦА зак. L Затлуміцца. Азяліўся я на схоццы ат шуму. 2. Напіцца гарэлкі. Калі ты пасьпеў азяліцца так? АЗЯЛГЦЬ зак. 1. Затлуміць. Азеліш ты мне гылаву кожны раз, дык работа з рук валіцца. 2. Ап'яніць. Ён знойдзя чым мазгі азяліць. АКАЖАНЕ'ННЕ (акыжаненьня) н. Раўнадушнасць, бюракратычнасць. У яго акыжаненьня першай ступені, хоць у лоб стрыляй, дык вокым ні міргне. АКАЖАНЕ'ЛЫ (акыжанелы) прым. Раўнадушны, чэрствы, абыякавы. Я ад гэтай работы акыжанелым стаў. АКАЖАНЕ'ЦЬ (акыжанець) зак. Зачарствець, зрабіцца раўнадушным. Пы няволі ны адным месьці акыжанеіш. АКАПА'НЫ (акыпаны) дзеепрым. 1. Абкапаны. Мая бульба ўжо акыпаная. 2. Перан. Заможны. Нінога дужа ў яго ні было, а цяпер глядзі: які акыпаны. АКАПА'ЦЦА (акыпацца) зак., перан. Разбагацець. Пымаленьку акыпаісься i будзіш жыцъ. АКАПА'ЦЬ (акыпаць) зак. 1. Абкапаць. 2. Уладкаваць каля сябе. / матку трэба неік акыпаць, чаго яна будзя адна. АКА'ПВАЦЦА (акапывыцца) незак. 1. Абкапвацца. 2. Перан. Разжывацца. Будзім акапывыцца як-небудзь, жыць жа трэба
Дадатковыя словы
азадачаны, азадачвацца, азадачваць, азадачыцца, азадачыць, азелены, акажанелы, акажаненне, акажанець, акапаны, акапацца, акапаць, акапвацца, апяніць, пяны
2 👁