ч ЧАМАДО'Р (чымадор) м., неадабр. Ганарлівы чалавек. Пажыў у горадзі тры дні, дык ужо чымадорым хадзіць пычаў. ЧАМАДО'РЛІВЫ (чымадорлівы) п р ы м неадабр. Ганарлівы. А твой, Алёна, зяцъ не сказаць што дужа чымадорлівы. ЧАМАДО'РЫЦЦА (чымадорыцца) н е з а к неадабр. Ганарыцца. Будзя табе чымадорыцца, выпі во чарку як, чылавек. ЧАПІРА'ДЛА (чыпірадла) ж.} зняваж. Вельмі худая жанчына. Здаецца i ем сы с макам} a ўсё чыпір адлай во такой хаджу. ЧАПУРЫ'ЦЬ (чыпурыць) незак. Прыбіраць (адзяваць, прьщэсваць i г. д.). Ці пызавеш хыця ны вяселле за тое, што цябе чыпуру кожны раз. ЧАПУРЫ'ЦЦА (чыпурыцца) незак. Прыбірацца, прыгожа; апранацца. Хоць i хлопец, а любіць чыпурыцца. ЧАПУ'РНЫ (чыпурны) прым. Прыгожы, элегантны. I хлопцы, i дзеўкі — усе хочуць быць чыпурнымі. ЧАСЦЯКО'М (чысцяком) прысл. Вельмі часта. Чысцяком ты бывает цёплінькім, хто ж цябе ўсё частуе? ЧА'УКАЦЬ (чаўкыць) незак. Жаваць гучна. Кынчай чаўкыць. ЧАЧО'К м. Птушка чыж. Я знаю, дзе чачкі вывіліся. ЧВЭ'РЫЦЬ неадабр. Вытвараць. А дзеці застануцца адны, як пачнуць чвэрыць, к вечыру хаты ні ўзнаць. ЧВЯ'КАЦЬ незак. Гучна жаваць. На кухню ідзі чвякаць, а ня тут. ЧМУ'Р м. Дурман. А мне, як бы чмур які ў гылаву зайшоў. ЧМУРЫ'ЦЬ. Дурманіць. Ты мяне не чмуры, я сама саб'юся. ЧО'Х м. Чыхаўка. Нейкі чох ны мяне ныпаў, можа грыпым зыразілыся, ЧУ'Ш мн. Літыя гумавыя галошы. Ны твае ногі ні бацінкі, а чуні трэда. ЧУРДЫ'-БУРДЫ/ выкл. Пра хуткасць у дзеянні. Чурды-бурды — i гатова. ЧЫ'К м. 1. Прамежак, які застаецца паміж пракосам. У цябе, Масейкаt такі чык зыстаеццаt што можно