УХА'ЛІВАЦЬ (ухалівыць) цезак. Адпраўляць прэч. Дывай, ухалівый ацьсюло, каб цябе ні бачыла. УЦАЛГК прысл. Без дарогі, па глыбокім снезе. Ішоў уцалік, дужа стаміўся. У'ЦІМКАМ (уцімкым) прысл. Прыцемкам або рана. Уцімкым пыдняўся, схадзіў у грыбы. УЦЭ'ЛА прысл. Без дарогі. Уцэла цяжка i сабе, i каню. УЧО'РАКА i УЧО'РАКІ (учорыка i ўчорыкі) прысл. Учора. Учорыка ён у нас быў. Учорыкі я ў горадзі была. УЧОРА'ЦЬКА i УЧО'РАЦЬКІ (учорыцька i ўчорыцькі) прысл. Учора. X ХАЛАДЭ'ЧА (хыладэча) ж. Вялікі холад, сцюжа. Такой хыладэчы, як сання, ішчэ ні разу ні было. ХАЛАМЭ'НДЗІК (хыламэньдзік) м., пагардж. Старая невялікая гаспадарчая пабудова. Гэты хыламэньдзік трэба каб хто пыдпаліў, а то вочы прымазоліў. ХАЛУ'ДРА м. i ж., зняваж. Неахайная асоба. Пыелядзі, халудра, ны свае бацінкі. Павеліч. X а л у д p ын a. ХАМІ'ЛА м., груб. Хам, грубіян. Маўчы, хаміла! ХАНДРА' (хындра) м. i ж. Хлюпік, плакса. Болі ты ca мной нікуды ня пойдзішt мне ні нада тыкая хындра. ХАНДРЫ'ЦЬ незак. 1. Плакаць, скавытаць. Што ты хандрыш, ня хочыш быць тут, дык ідзі дамоў. 2. Хварэць. А ты ўсё хандрыш, пыра пьіпрыўляцца. ХА'ПЦАМ (хапцым) прысл. 1. Разам, дружна. Давайце, хлопцы, ну, хапцым! 2. Хутчэй, больш таропка. / ны другі дзень узяліся, хапцым i выкыпылі нашу бульбычку. ХЛАБАЗА' (хлыбыза) ж. Сукаватая сухадрэвіна. Гэтую хлыбызу пакуль парэжыш ды паколіш, дык пуп ныдарвёш. Павеліч. Х л а б а з і н а. ХЛАБАЗЗЁ' (хлыбазьзё) н., зб. Сухое сучча. Хлыбазьзё, што порых гарыць. ХЛЫ'З м. Лазіна, лазовы дубец. Вазьму хлыз, дык я цябе скора ад гэтай вады адвяду. ХЛЫ'ЗЗЕ (хлызьзя) н., зб. Дубды, сучча. А што з гэтым хлызьзем дзелыць? . t
Дадатковыя словы
тўт, ухаліваць, уцімкам, учорака, учоракі, учорацька, учорацькі, халадэча, халамэндзік, хандрыць, хапцам, хлыззе
3 👁