дамашніе люді: з суседней дерэўні прьіехалі. Дзяражычы. ДАМО'УКА ж. 1. Дом, хата. Забылася на дамоўку сваю. Чаплін. 2. Труна. Старуха хацела умерці: то бамбука вечная. Казярогі. ДАМУ'ХА ж. Хатняя гаспадыня. Яна сегодні дамухай. Пярэдзелка. ДАНАСГЦЬ незак. 1. Данасіць. Данасщь трэба плацце, тады пашыем новае. Первамайск. 2. Утрымліваць. Головачка не донося, пазабувалаця yce песні. Бывалькі. ДАРАГГ прым. 1. Дарагі. Дарагбе сала сёлета. Дзяражычы. 2. перан. Якім даражаць, якога шануюць. Дарагь чалавек, а друга нет, дак i цэнщь не можа. Дзяражычы. Ета кума — работнік дарагі буў: ткаць, ушываць; па дерэўні ніхто вею так не накідаў. Чаплін. У мене хазялн буў дарагі — упукаў жалеў. Ручаёўка. A Дарагіе дні. Гарачая пара. Цепер дні дарагіе, скарэй трэба хватацца делаць. Крупейкі. 3 дарагби душой. Вельмі ахвотна. 3 дорогой душой я б узела цебе на зіму к сабе, калі б не настаўнік. Ручаёўка. ДДРМА' прысл. Марна. Дарма схаділа к куме, ужэ усе предала. Дзяражычы. АДарма што. Нягледзячы на тое, што. У нас дарма што люді бедные, а у нас люді добрые. Первамайск. Дарма што малы, сілы вельмі багата. Ручаёўка. ДАРОТА ж. Дарога. Седіць седнем, нікуда, псу дорогі не укажа. Дзяражычы. Вучонаму усргда дорога i шлях аткрыты. Дзяражычы. Памянш. дарожка. Тая дорожка зарасла травою. Ручаёўка. Я папахаділа па тых дорожках, дак ні вочкі не свецяць, ні ножкі не ходяць. Дзяражычы. А Упёрак дарогі (станавіцца). Рабіць наперакор. Ен заўсёды становіцца упёрак дорогі, такі хлопец урадіўся. Дзяражычы. ДАРО'ЖЖАЦЬ незак. Даражэць. Не дарожжацъ сеголета кортоплі. Рудня Марымонава. Сеголета усе дарожжае. Чаплін. ДАРО'ЖКА ж. 1. Палавік. Я сама ткала дорожкі, у мене i зараз лежаць самаробные дорожкі. Ручаёўка. Дарожкі вутканы з трапак. Чаплін. 2. Фігура ў танцы «гапак». Як танцуюцъ гапак, дак там е дорожка, мельніца. Чаплін. 3. Блясна на шнуры. Дорожка крэпіцца на шнуру, а рыба хватае. Пярэдзелка. 7. Зак. зоо
Дадатковыя словы
дамоука, дамў, дарагбй, дарбгі, дарбжжацъ, дарожжаць, дорбгі, дорбжкі, раббтнік, рбгі, рбжжае, рбжкі
1 👁