а па-нашаму — шнурбука, шнурдвачка. Дзяражычы. Памянш. шнуровачка. Я старая, а шнуровачку нашу, бо ена цёплая, о-о бачыце, у мене под кохтай ена. Дзяражычы. 2. Верхняя вопратка без рукавоў, да пояса, якую жанчыны носяць паверх кашулі. Спадніца із шнурбукаю. Ручаёўка. ШО 1 займ. 1. Што. Я ужэ сама плачу, гавару: госпаді, за шо вы мене мучаце. Бывалькі. 2. Хіба, няўжо. Шо ее воўк не паймае. Казярогі. ШО 2 злучн. Што. Вы не знаеце, шо міне некалі. Вулкан. Начай непраўда, шо я свая. Дзяражычы. ШОБ злучн. 1. Каб. Трэба, шоб матка прышла. Kaзярогі. Не відно} шоб чэраз чысленку елі. Ручаёўка. 2. часц. Каб. Шоб на іх панападала мая балезня! Дзяражычы. Шоб цебе перан асмаліў! Ручаёўка. ШО'ПА ж. 1. Павець, памяшканне без сцен для гаспадарчых рэчаў. Цэлую зіму полова лежала пад т о паю. Вулкан. У колхдзі снапы ставяць у кучкі i возяць у шопы. Первамайск. Там буде i карасіна ле шопу. Ручаёўка. 2. Паветка над склепам, стогам i інш. Шопа — котора без сцен, а толькі крыша — ета шопа. Навес — без сцен на сто мераў, а шопа — маленькая над пограбам i над стогам — чатыры окэрткі — от i шопа — крыша без сцен. Дзяражычы. Памянш. тонка. Яму вукапалі, наверх шопку паставілі. Дзяражычы. ШОСЬ займ. Штосьці. Хведот шось давай гаманіць. Дзяражычы. ШПАР м. Паз, шчыліна. Прабраць шпар— калі ложыцца хата, то выдаўоліваецца равок, канаўка, куды пасля кладуць мо$. Пярэдзелка. Калісь шпары не шпорованые, мох вісіць рукавом. Ручаёўка. Шпары нада мохам забіваць. Чаплін. Д Шпары шпараваць. Затыкаць пазы мохам. Заўтра з сынам будам шпары шпараваць. Ручаёўка. ШПА'РАК м. Гліна паміж дошкамі. Шпарак атпаў, трэба замазаць. Мохаў. ШПАРХАНУ'ЦЬ зак. Парнуць. Шпарханё да мучся лежачы, бо ён жа можа не заколщь зразу. Бывалькі. ШПАФЫЦЬ незак. Шпарка ісці, спяшацца. I так шпарыў да Лоева, што стаў пад пенай. Пярэдзелка. ШПЕ'ТНЫ прым. Акуратны. Такі ужэ носік шпётны. Дзяражычы. ШПО'НКА 1 ж. Гузік з нітак. Две приразкі i у еты
Дадатковыя словы
выдаўбліваецца, котбра, прйразкі, рбваные, шбпку, шнурбвачку, шнурбў, шнурбўка, шпархануць, шпетны, шпонка
2 👁