Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ТРАПЯТА'ЦЦА незак. 1. Трапятацца. Oŭ, як трапёчыцца серца, чуць не вускачыць. Вулкан. 2. перан. Жыць, існаваць. А матка трапёчацца трохі? — Да шчэ так памаленьку трапёчацца. Дзяражычы. ГРАСКО'УНІК м. Дробные трэскі, смецце. Набрала траскдуніку у коробку. Пярэдзелка. ТРАСКУ'Н м. Тонкі лёд. Траскун держыць, але гнецца. Мохаў. Лёд, екі гнецца, трашчыць, а держыць — траскун. Пярэдзелка. ТРАУЛІ'ВЫ прым. Травяністы, заросшы травой. Твае траўлівые ане чысценькіе корддплі? Чаплік. ТРА'ХАЦЬ незак. 1. Стукаць. Не трахай так дверамі, аж вокна звіняць. Ручаёўка. 2. перан. Балбатадь. Па суседках трахае увесь вечар. Ручаёўка. ТРАЦІ'НА ж. Трэцяя частка надзела зямлі. Ей трэціну трэда було атпісаць. Дзяражычы. Ена дала трэціну поля да колёса. Казярогі. ТРАЦІ'НЫ мн. Памінкі на трэці дзень пасля пахавання. Трэціны, девяціны, сарачыны, паўгода, год каторые правяць, а каторые не правяць. Дзяражычы. ТРАЦЯ'К м. Конь трох гадоў. Трацяк — ета ужэ добры конь, на ём можна работаць. Вулкан. Трэцяка прывелі у леснічаства. Дзяражычы. ТРАШЧА'ЦЬ: галава трашчыць. Пра боль у галаве. Вочы не падніму, так галава трашчыць. Іхняя галава yce трашчыць, што ім ад мене трэба. Казярогі. ТРО'ІЦА ж. Тройца. Трдіца у канцэ сёмай неделі, а там русалная неделя, да ужэ й петроўка, дай лета прибегла. Дзяражычы. На трбіцу у нас калісь буў хвест: м'яса жараць, рыбу купляюць, гасцей завуць, гармонь іграе. Ручаёўка. ТРО'ЙДАЦЬ незак. Хадзіць, бадзяцца. Як пойде, дак буде трдидаць ат хаты да хаты. Ручаёўка. ТРО'НУЦЦА1 зак. Пайсці, крануцца. Я б учорі i трднулася куды гуляць, дак баба не хоча пускаць. Дзяражычы. ТРО'НУЦЦА2 зак. Звар'яцець. Галіная маці тронулась ума (3 нар. песні). Дзяражычы. Которые з ляку с ума тронуліся; адна так прасілася у немцаў, так малілася, а тады нача с ума трднулася. Чаплін. ТРОХСЦЕ'НКА ж. Трысцен, прыбудова з трох сцен. Трохсцёнкі не было. У трохсцёнцы печ нада ізделаць. Казярогі