Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

часы ле кухні, травяць мошак. Бывалькі. I у нора седелі i сегодні седяць да мдшкі травяць. Дзяражычы. ТРАПА'ЦЦА незак. перан. Працаваць шмат. Трэплецца лета лецкае, дома толькі начуе, дак i зарабляе ж добра. Казярогі. ТРАПА'ЦЬ 1 незак. Трапаць. Тады беруць трапло такое i абіваюць лён — трэплюць, а потым грэбнем такім пачэша i патрэпкі етые тож. Ручаёўка. ТРАПА'ЦЬ 2 незак. 1. Бегчы. Бач, як трапае ад пчол. Ручаёўка. 2. Ісці (пра дождж). Цайшлі да моста, да трапае дошч, дак назад вернулісь. Ручаёўка. ТРА'ПАЧКА ж. 1. Анучка. Трипачку берэш, да сціраеш пыл, шчоб чыста було. Первамайск. 2. Матузок. Ты мне кордткіе трипачкі у хвартуху зделала. Ручаёўка. 3. Вузкая палоска з аўчыны, якая служыць пракладкай пры сшыванні аўчын. Устаўляюць трипачку у шву, калі шыюць кажухі. Ручаёўка. ТРАПА'ШКА ж. Брусок. Калі забудеш трапашку, касіць не будеш. Первамайск. ТРАПА'ШЫЦЬ незак. Вастрыць касу. Трапашаць трапашкаю косу. Карпаўка. ТРАПГНКА ж. Сцежка, сцяжынка. Де малая трапінка, называюць сцежкай. Мохаў. Idi малой трапінкай па лесе. Казярогі. ТРА'ПКА ж. Ануча. Трапкаю беры, а то рукі папечэш. Вулкан. Трэба трапку намуліваць i муць. Ручаёўка. Вустанавіць такую трапку трэба! Закінь за печ. Чаплін. Л Стаць трапкай. Страціць волю. Такі ліхі хлопец быў, а ажаніўся — трапкай стаў. Ручаёўка. У трапках пражыць. Бедна пражыць. Што ж мы у моладасці у трапках пражылі, цепер мне восімдісят п'яць годоў, дак я i абутая, i адетая. Ручаёўка. ТРАПКА'Ч м. 1. Трапкач. Трапкач — ета паганейшы уціральнік. Дай мне трапкач руку вуцерці. Дзяражычы. Лянь, на гвазду вісіць трапкач, прынесі его сюды. Ручаёўка. 2. Канцы нітак, якія адразаюць з палоскай палатна. Калі ччэш рушнікі, дак кусочык астаецца — ета трапкач. Насілі есць на поле у трапкачах, децей білі трапкачамі. Дзяражычы. Калі перарэжаш на навойцы — ета буде трапкач. Ручаёўка. Шчэ i прымаўка такая е: трапкачом па лыткам. Карпаўка. // перан. Е'жа ў трапкачы. Занесi трапкач на поле, ены там ёсці даўно захацелі. Пярэдзелка