бачыць на адно вока. Пярэдзелка. Памянш. скёпачка. Скёпачку запалім сабе на комінку дай седім, в'яжам. Ручаёўка. CKIK дзеясл. выкл. Скок. Калісь ехалі у галаf дак я скік із возу, a ён na кабылі. Ручаёўка. Па холаду бегла, а eна іде да скік, скік. Чаплін. СКІКА'ЦЬ незак. Скакаць. А там столькі скачыкаў скікие, аж страшна. Ручаёўка. СКІ'НУЦЦА зак. 1. Распрануцца. Мне трэба скінуцца да корові нажаць. Дзяражычы. 2. Прыкінуцца. Жэншчына скінулася авечкаю i ходіць no Корчдмцы. Pyчаёўка. СКІ'НУЦЬ зак. 1. Скінуць.' Машына уночы загурчала — i скінулі дровы. Дзяражычы. 2. Зняць з работы. Ена роботала у магазіне да праштрапілась, дак ее скінулі. Рудня Марымонава. 3. Радзіць да тэрміну. Ена не паберажылася да скінула діця, дак ено пажыло два дні i умерла. Дзяражычы. CKI'PTA ж. 1. Вялікая ўкладка снапоў у полі, сцірта. Скідаюць у скьрту снапы. Первамайск. Скірты на обшчым месці делаем. Пярэдзелка. Тады скірду сена наклалі. Дзяражычы. 2. Мера дроў, складзеных ва ўсю шырыню i вышыню папярочнай сцяны хлява або іншага будынка. Так, я аж две скірды дроў наклаў на дварэ, на усю зіму хваціць паліць. Дзяражычы. СКІТА'ЦЦА незак. Блукаць, бадзяцца. Чалавек скітаецца па свету, багаты калісь не скітаўся па свету, толькі бедные скіталісь. Дзяражычы. CKI'THIK м. 1. Бадзяга-бядняк. Скітнік— чалавек няшчасны, ходіць ад села да села — абіжаны чалавек. Дзяражычы. 2. Адзінокі чалавек. Скьтнік — ета калі чалавек астаецца адін у хаці i жыве адін усё урэм'я. Дзяражычы. Ото седіць тут баба, як скітнік. Бывалькі. Памянш. скітнічак. Хаділі му як скітнічкі. Дзяражычы. СКЛАДА'НЕЦ м. Постаць. Такова складанца, як У Танінай дачкі, ніде німа. Ручаёўка. СКЛАДО'ЧАК м. Невялікая паласа. Картоплі склодочак астаўся. Ручаёўка. СКЛА'СЦІСЯ зак. Памерці. Уночы пошбу у невад, да налавіў рыбы, да ішоў додому i не дойшбу i склаўсь. Дзяражычы. СКЛІ'ЗКІ прым. 1. Слізкі, коўзкі. Дай рукі буду вы
Дадатковыя словы
ckipta, ckithik, вяжам, дбчак, дойшбў, корбві, пошбў, роббтала, складанец, складочак, скласціся, склізкі, скікаць, скікйе, скітацца, урэмя
2 👁