Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

можа, ва вечные роды ніхто не бачыў у гразным платку, у гразным плацці. Ручаёўка. На вечный роды. На ўсё жыццё, назаўсёды. Я кажу: закавалі на вечные роды у кандалы (пра жанатага хлопца). Дзяражычы. Без роду. Адзінокі, без сям'і. Астаўся без роду бацька — i жонка, i деці пазміралі. Бывалькі. 3 роду. Ад веку, заўсёды. Ено із роду так: деці крадуць яблакі. Ручаёўка. РОД2 м. Ураджай. От род на лён сеголета i прасіць дашчу не нада. Дзяражычы. Роду нема, не год: арахоў, грыбоў нема, местамі толькі булі арахі. Ручаёўка. РО'ДЗІЦЬ незак. Радзіць. У етай дерэўні дарагая була земля: усе рдділа. Ручаёўка. Тады роділа яксці, а цепер ле Днепра не -рддіць: перагарэла земля, пазасыпала усе песком. Дзяражычы. РО'ДЗІЧ м. Сваяк. Ета вашы родічы? — Не, чужчужынцы. Ручаёўка. Ен сваіх родічаў паўмазуваў ле себе. Дзяражычы. Mo родічы дадуць кортдплі. Чаплін. РО'ДЗІЧКА ж. Сваячка. У мене родічка жыве у Гомлі. Бывалькі. Даўёў родічку етую да лесу, а сам пошду назад. Ручаёўка. РО'ЖА ж. Ружа. А свая жонка, як рожа садавая (3 нар. песні). Дзяражычы. Вергіня, роза, рожа — ета усе цацкі. Ручаёўка. Пасею я рожу да пастаўлю сторожу, нехай вецер павевае да росу аббівае. Росу аббівае, рожа паспевае (3 нар. песні). Чаплін. РО'СНА прысл. Мокра. Як іці росна капаць кортдплі, дак луччай так палягам. Бывалькі. РО'СПУСКІ мн. Воз, калёсы (для вывазкі лесу). Рбспускі стаяць на колхозным дварэ. Пярэдзелка. РОТ м. 1. Рот. Я болей як пяць годоў у році не держала гарэлкі. Дзяражычы. 2. Губы. Нашто ты абкрасіла рот? Первамайск. РО'УНА прысл. Аднолькава. У нас роўна шо да Брагіня, шо да Лоева — дваццаць два кілометры. Ручаёўка. РО'УНЕНЕЧАЧКІ прым. Роўненькі. Пабач, екіе рдуненечачкіе двайняткі. Дзяражычы. РО'УНЕНЕЧКІ прым. Роўненькі. Рдуненечкіе чэравічкі панабіралі. Дзяражычы. РО'ХАЦЬ незак. Рохкаць. Раз вышла з хаты i чую, штось рдхае у граде, пагледела, а ета Лёксіна свіння аж сюды зайшла. Пярэдзелка. РО'ШЧА ж. 1. Рост. Шчэ сваей рошчы не было сёлезп