Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

мене разуратные: што болей бегай, то болей буде путацца над перадам. Крупейкі. 2. Бойкі, разбітны. Мая дачка такая разуратная: к усім поддиде. Дзяражычы. 3. Распусны, разбэшчаны. Невестка була разуратная, гора мне з ею було. Дзяражычы. Е усякіе разуратные, e i жанатые да п'юць. Цясны. РАЗЯВА'ТЫ прым. Някемлівы, нецямлівы. Хлопцы усе разеватые. Бывалькі. Хлопчыкі разеватые, а девачкі вумнейшые. Дзяражычы. РАЗЯ'СНІЦЦА зак. Раз'ясніцца. Хмарыла, хмарыла, я думала, буде дошч, аж ено раз'яснілася. Ручаёўка. РАЗЯ'ШЧЫЦЬ зак. Расчыніць (пра дзверы). Раз'яшчыў дверы i мух напусціў. Дзяражычы. Хто ета квортку раз'яшчыў? Пярэдзелка. РАЛЕ'ННЫ: ралённы конь. Карэнны, караннік. То ралённы конь, а то падручны. Дзяражычы. РАМЕ'НЬ м. Рэмень. Буде рэмёнь чэраз пузень. Первамайск. РА'НА прысл. 1. Рана. Рана прыдам, распрададом. Ручаёўка. 2. Уранку, раніцаю. Ены ж мне нада кожны день: рана i увечары. Дзяражычы. Памянш. раненечачка, раненечка. Раненечачка нашла на макавея свеціць цветы. Ручаёўка. Раненечка нападу у Лоеў. Пярэдзелка. Раненечка прыде да праседіць да абеда. Ручаёўка. РА'НЬШАЙ прысл. 1. Раней. Раньшай скучаў ізразу, па маццы скучаў. Бывалькі. Раньшай да рэвалюцьц так жылі бедна, што i пальца нечым було абвіхнуць. Дзяражычы. Ён іздураваў раньшай. Казярогі. 2. Спярша. Раньшай путай у мене, а тады ужэ суседеў путай. Казярогі. Раньшай умер дядька, а тады жонка его. Ручаёўка. РА'НЬШЫ прысл. Раней. Раньшы там у скрыні андаракі лежалі. Дзяражычы. Раньшы ігрушы у нас булі такіе смачные. Крупейкі. РАПЕТАВА'ЦЬ незак. Крычаць, лямантаваць. Рапетуе на усю вуліцу. Дзяражычы. Рэпетавала, рэпетавала, а я пошбу да нагуляўся сабе. Крупейкі. РАПЯ'ШНІК м. Расліна лопух. У нас называюць ета во рап'яшнік. Рап'яшнік расце де пад платамі. Ручаёўка. РАСА': як раса вісіць. Вялікая колькасць, шмат. Там напала ягад, як раса вісіць. Ручаёўка. А Расы нями на ягб. Пажаданне няшчасця. Такі хлопец урэдны, расы нема на его. Чаплін. РАСА'ДЗША ж. Каліва расады. Пагнау валы, две 20. Зак