Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

гаршчок ужэ грыбамі ваніць. Карпаўка. 2. перан. Худы. На ее вудумалі поена Ходора. Ручаёўка. ПО'СЮЛЬ прысл. Дасюль. Уцета пдсюль рукі баляць. Первамайск. Давай пдсюль скосім, а заутра конным увесь. Ручаёўка. ПОТ: потам сысці. Пацець у час хваробы. Я знаю, як я лежала малерыяй, бувала потам сыйду, так пот лле, а тады палуччала. Дзяражычы. ПО'ТАПТАМ прысл. Нацянькі, па шкодзе. Пайіалі коні пдтаптам. Пярэдзелка. Пабегла потаптам за целём. Чаплін. ПО'ТЫЧ прысл. Потырч. Сковараду держала, а сама як упала потыч. Дзяражычы. А ена потыч упала, дак разбіла i нос i губы. Бывалькі. ПО'УЗА ж. Карысць. Як паеде ат мене, тады міне ніякай поузы не буде, нехай луччай жыве у мене. Чаплин ПОТ31КАМ. прысл. Паўзком. Поўзікам поўз, да прышоу к сем'е домду. Бывалькі. ПО'УНАЧЫ прысл. У цемры. Нехай ена сама унесе, я пойначы у чулане не бачу. Дзяражычы. Пдуначы не відна нічога. Мохаў. ПОУНІГО'ДНЫ прым. Ніводны. Поўнігоднага грыба не узела. Бывалькі. ПО'УНЫ прым. 1. Поўны, напоўнены да берагоў. Насыпала поўны рукаўчык семечак i зерня. Дзяражычы. Девачка мая, напаі каня з рубленага колодезя з поўнага ведра (3 нар. песні). Первамайск. Я наліла поўны кушын гарэлкі. Ручаёўка.//Які ўмясціў у сябе шмат чаго-небудзь. Шчэ ж его усе тутака: i плацце, i сордчкі, i штаны, i чобаты, i зелеза поўны двор. Дзяражычы. К ёй сабіраецца пдуная хата, па семнаццаць ці па шаснаццаць як нашаткуецца баб. Пярэдзелка. Заўчора уся пдуная стада хаділа па кортошкі. Ручаёўка. Памяти, поўненечкі. Нарабіў смораду поўненечкі двор. Дзяражычы. 2. Поўны, тоўсты. Я чыстая да расправілась да поўная, дак прышла даіць коровы, дак як ото зеркала: такая хорошая стала. Деўкаю була тоненькая, а цепер такая хорошая, поуная. Дзяражычы. Ён прыехаў худенечкі, а цепер каб вы зірнулі — хорошы мужчына, хто сюда не прыеде. хорошы зделаецца, поўны. Чаплін.//Добраякасны (аб насенні). Шчэ летась узела у лаўцы насення, а ено добрае, уд ало с я пбунае. Казярогі. Мо сорт такі: унутры 18. Зак