Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

ПЕ'КНУЦЬ зак. Модна выцяць. Пёкну, дай готова, не будет болей лезці ка мне. Вулкан. Немец атвернуўся, дак ён его пёкнуу лапатай па галаве} а сам наўцёкі. Дзяражычы./'/Стукнуць. Я сейчас пёкну каменем у акно. Первамайск. ПЕ'ЛЬКА ж. Палонка. На рэчцы прабілі пёлъку, дак ена зноў замерзла. Казярогі. Такое мне гора було, хоцъ у пёлъку головой, а трэба ж усе перанесці. Ручаёўка. ПЕНЬ м. 1. Пень. У том лесі адны пні старчацъ. Ручаёўка. 2. Корань (зуба). Зубы плахіе, мо чатыры пні трэба рвацъ. Дзяражычы. Памяти, пянёк. Два зубочкі е, пенькі, па бокдх е пенькі. Бывалькі. 3. перан. Корань (расліны). Сёлета пагарэлі гарбузы дажа на пні. Дзяражычы. Л Як за пнём. Спакойна, без турбот. Ей за Сцепанам, як за пнём, галубка мая. Дзяражычы. ПЕРАБАРШЧЫ'ЦЬ зак. Зрабіць што-небудзь зверх нормы. Каб жа хаця не перабаршчыць усыпаць круп, а то ложкай не укалупнеш кашы. Пярэдзелка. ПЕРАБІВА'ЦЬ зак. Перарабляць, перакладаць (пра печ). Eia вы ап'яць печ перабівалі? Дзяражычы. Іван перабіваў мне печ. Пярэдзелка. Ены ж печ сёдні перабіваюцъ. Чаплін. ПЕРАБЛАГАВА'ЦЬ зак. Пакінуць зямлю пад аблогу. Земля пераблагуе, еслі ее не сеяцъ; тады луччай буде родіць. Первамайск. ПЕРАЬЛЁХАЦЦА зак. Перабоўтацца. У бітонах пастаіць молоко да пераблёхаецца, дак шчо то за молоко. Дзяражычы. ПЕРАБО'ИКА ж. Перагародка. Разбі парабойку, i буде шэсцъ вокон. Дзяражычы. Парабдикі нема, павукідаў парабдикі з хаты. Крупейкі. У нас две хаці з парабдикамі. Ручаёўка. Памянш. перабоечка. Нада парабіць парабдечкі у сенцах. Ручаёўка. ПЕРАБО'РКА ж. Ачыстка i сартыроўка цыбулі. Са сваёй цыбулей уладілась, пераборку зрабіла. Казярогі. Пераборку ж трэба зделаць: большую у адін венок сплесці, а меншую — у другі. Цясны. ПЕРАБРА'ЦЬ 1 зак. 1. Адсартыраваць. Нерабраць жа трэба цыбулю: гразную павуціраеш, паабчышчаеш, а тады ужэ плецеш. Дзяражычы. Му усе кордоплі парабралі. Вулкан. 2. перан. Перапіць. Трошкі перабраў, то i сегодні плоха. Карпаўка. ПЕРАБРАЦЬ 2 зак. Перавесці. Буў у Бывальках, а