Дыялектны слоўнік Лоеўшчыны (1982). Т. С. Янкова

рыла ему. Бывалькі. Цётка такая скупучая да ненавісная, захварэла, дак ніхто пра ее не уздумае i не паблагадарыць ні за што. Дзяражычы. ПАБО'ЖКАЦЬ зак. Памаліцца. Прынесуць блінцы, кашу, пакладуць, пабожкаюць над ей i пойдуць. Крупейкі. ПАБО'ЛЬША прысл. Болей. Побольша постой тут, а целя па градах ходіць. Бывалькі. Побольша, побольша наберы гуркоў. Дзяражычы. ПАБО'УЦША ж. Нішчымны i рэдкі суп ці боршч. Прышоў прымак да поббуціньі з'еж. Дзяражычы. Дадуць поббуціны да i еж, дак ён паеў месяц да паехаў на рэнгент. Крупейкі. ПАБО'ЧЫНА ж. Цвёрдае бакавое сала ці мяса. Што ета за мяса ты мне укінула, што я еў, еў i рады не даў: ці ета екая побочына, ці я сам не прыдумаю. Крупейкі. ПАБРА'ЦЦА зак. Пажаніцца. Іван з Мар'ей набрался, так харашэ жывуць. Ручаёўка. Умесці гулялі у одной дерэўні i пабраліся. Чагілін. ПАБРА'ЦЬ зак. 1. Пабраць. Тые небожы, што пабралі ее добро, дак i ейца не пакачаюць ей i скацеркі не засцелюць на магілцы. Дзяражычы. // Выйсці замуж. Маіх i девак быстра маладых пабралі: не ycnee узнікнуць, як i паберуць. Такіе, галубка, хлопцы пабралі, як мілы день. Дзяражычы. 2. Павырываць лён, каноплі. Ужэ пабралі лён i паслалі ле копанкі. Пярэдзелка. Як паберуць лён, тады абіваюць. Пярэдзелка. ПАБРЬГЗКАЦЬ зак. Папырскаць. Трэба пабрызкаць кортошку ад жукоў, а то от бічымсь, бічымсь з етымі жукамі — кожды день аббіраем. Дзяражычы. ПАБУРА'ЦЬ зак. Пабурыць, раскідаць. Стаўлеем хату там, етую точна пабураем. Пярэдзелка. Хлеў трэба буде пабураць, ён уокэ нікуды не годны. Бывалькі. ПА-БЬГСТРАМУ прысл. Хутка. Цепер рэкета пабыстраму довозіць у Гомель. Дзяражычы. Па-быстраму мне трэба з'ездіць у Гомель. Пярэдзелка. ПАБЫ'ЦЬ зак. 1. Пабыць. Дома толькі тры дні пабыў. ён тыжджань пабуде да у сыб от у — гура туды — i паехаў, а табе дулю дасць. Дзяражычы. Год пабуў, як колхоз зарганізаваўся, а тады у Карэлію паехаў. Ручаёўка. 2. Пражыць. А ён прышоў з войны, пабуў тры гады дай умер. Ручаёўка. Д Пабыць за хазяінам. Пажыць за