ЗНАРО'ЧАЙ прысл. Зиарок, наўмысна. Я знорочай кажу: я пайду, я баюсь бацькі. Ручаёўка. То паганая маладіца, ёй не трэба памагаць: ена людей тапіла — ета ж знорочай ей деўкі не памагаюць. Дзяражычы. ЗНАСІ'ЛЬНІЧАЦЬ зак. Згвалціць. Віця паехаў з ею у лес, а брат за ею да кажа: ты нашто ее знасільнічаў? Знасільнічаў, дак беры! Не па волі запісаўся, а па неволі. Дзяражычы. ЗНАХОФСТВА н. Знахарства. Калісь бралі след у людей, етае знахорства е на Украіні. Бывалькі. У Грохаў небогі перадала свае знахорства, а ена папісала. Ручаёўка. ЗНА'ЦЦА незак. Знацца, мець сувязі. От е которые з естым гадам зналіся. У нас чалавечык з ваўкамі знаўся. Ручаёўка. Жонку кідае да з ею знаецца. Дзяражычы. Ена тады шчэ з ім не зналася. Ручаёўка. ЗНЕЛЮБРЦЬ зак. Неўзлюбіць. Ета мачыха зделала сваю паччарку ваўкалакам, знелюбіла ее, значыцца. Крупейкі. ЗНІМА'ЦЬ незак. Запісваць. Што ні говорыш, ена усе знімае, на учот бере. Дзяражычы. ЗНІСТО'ЖЫЦЬ зак. Знішчыць. Оцета мене зністожылі. Бывалькі. ЗНУШЧА'ЦЬ незак. Збіваць, прымушаць. Свекар да свекруха, сколькі жывом, знушчаюць мойгб чалавека. Чанлін. ЗНУШЧА'ЦЦА зак. Здзеквацца. Ен з ее не знушчаецца, харашэ жывуць. Дзяражычы. ЗНЯВЕ'ЧЫЦЬ зак. Пахудзець, змяніць выгляд. Ен хорошы буў, хорошы, як ат нас паехаў, а ета там себе зневёчыў: ён не перэкаіцца сваю жызнь, шо ажэніўся. Дзяражычы. ЗОК м. 1. Баязлівец. Ета Серожа, як зок, усего баіцца. Дзяражычы. 2. Лепшы з лепшых. Дваццаць п'яць лет роботала на первы зок. На первы зок— перадавічка. Дзяражычы. ЗОФКА прысл. Ясна, выразна. Усе бачу, да не зорка, а так, як туман у вачах. Дзяражычы. ЗРА'ЗУ прысл. 1. Адразу. Я летась не насіла малака, зразу атрубам зделала. Дзяражычы. 2. Спярша, спачатку. 3 веку правеку тут жылі, сем хат було зразу. Рудня Марымонава
Дадатковыя словы
знарочай, знасільнічаць, знахбрства, знушчацца, знушчаць, знявечыць, знімаць, зністожыць, пяць, х>арашэ
5 👁