кі, i слівы. Дзяражычы. Дулевахі вісяць, аж завідна. Бывалькі. ДУ'НУЦЬ зак. перан. Моцна адпіхнуць. Нада было дунуць его, каб ён палецеў ад цебе. Первамайцк. ДУ'ПЕЛЬ м. Каратыш. Куцы, дак выдумалі дупель, куцэйшы за бабу. Дзяражычы. ДУПЕ'ЛЬЦА н. Бочка на моркві, бульбе. Павукавуруй дупёльцы ножычкам на моркві. Казярогі. ДУПЛЯ'НІК м. Булей з дупляватага дрэва. Пчолы жывуць у дупляніках. Ручаёўка. ДУ'РНА прысл. 1. Дарэмна, бясплатна. Старая говорыць: дурна не хаді работаць. Вулкан. Як не буде у его, дак шчо ты будет дурна его гадаваць. Казярогі. 2. Дрэнна. Дак хіба у гацях дурна. У гацях i крупы наберэ, i зерна. Дзяражычы. ДУРНЕ'ЧА ж. Дур. Було дурнёчы, дак насіла, а цепер дурнёчу вубіла. Дзяражычы. ДУРШ'ЦА ж. Бязглуздзіца, лухта. Дурнщы не гомоніць ніякай, гарэлкі не niy, бажэщвенны чалавек б у ў.' Дзяражычы. ДУРНЬГ 1 прым. Дурны. У дурнога салаўя i дурная песня. Ручаёўка. Ты дурны, як сала без хлеба. Чаплін. ДУРНЫ'2 прым. Бясплатны, дармовы. Тут жа у Ручаёўцы так жывуць: ягады дурные, грыб дурны, планы кручаные, коровы е, свінне — от ены i п'юць. Ручаёўка. АНа дурны дзень рабіць. Дарэмна (працаваць). Калісь жа рабілі, рабілі да на дурны день, цеперакі так добра палучаюць у колхозі. Ручаёўка. ДУРНЫ'3 прым. Маласольны (пра гуркі) Я дурные гуркі люблю, пах іхні. 3 солонікамі смачна дурные гуркі. Дзяражычы. ДУХ м. 1. Дух, паветра. Нырнуў i вынырнуў.— Чого ты вынырнуў? — Не хапіла духу. Пярэдзелка. Бег — не дабег: нема духу. Казярогі. 2. Цяпло. Я пастаўлю у лёгенькі дух уцеты кушын. Дзяражычы. Зачыні юшку, а то духу i так мала, дрова пагарэлі i нічога не асталося. Ручаёўка. 3. Пара (у лазні). Наддай духу, падлі на печ. Ручаёўка. 4. Пах. Ён дух чуу.— То печ паляць.— Не, то не грубны дух. Вулкан. //Смурод. 3 нагі цечэ, i недобры дух у хаці. Дзяражычы. Д Hi духа. Зусім нікога (няма). Завернай коней, паедам лугам, прыехалі, а там ні хі'Хі, ні духи. Казярогі. ПО
Дадатковыя словы
дупельца, дурнеча, дуршца, духй, пюць, хіхі, іісмурод
2 👁