А А 1 злучн. 1. А. Бабкі старые сціхі пеюць: де рай, аде пекла. Там сын не сын, а Дунай настаяшчы, там голас, калі б вы пачулі. Дзяражычы. Ты ж маладая, а я старая, да не здолею, да прыжурыласъ па маіх Хлопцах. Крупейкі. Дарагі чалавек, а друга нет; дык i цаніць не можа. Ручаёўка. Хата здоровая, а як жа мне ее тапіць. Карпаўка. 2. I. Плача грэшны чалавек, што короткі его век, плача а рыдае, што з грахамі памірае. Первамайск. Спраў мне, бацюшка, ачаротавы чоунок а тонка ліпава весло, штоб ад беражка атнесло. Чаплін. А 2 часц. А цеперака парасёнка будуцъ біць. А я ужэ оцета парасят расхармірую. Чаплін. А хамінськая дачка мая була, дык ена прышла да к ей як прыстала. Карпаўка. А 3 выкл. Пры здзіўленні, злосці. А-а, Тамарка приехала. Бывалькі. АБ прыназ. Аб. Распусны такі хлопец, хоцъ ты аб его ударся. Дзяражычы. АБА'БАК м. 1. Абабак. Абабкі усегда растуць. 1х сушаць, а зімой варацъ. Ручаёўка. 2. Падасінавік. Абабкі быстра сінеюць. Казярогі. Абабак Танечка найшла да атламала шляпку — i пасінеў зразу. Чаплін. АБАБІБО'К м. Гультай, лежабок. Усе таварышы работаюць, а ён лежыць, абабібок. Ручаёўка. Токога абабібока свет не бачыў: нічога не Хоча делаць. Карпаўка. АБАБГЦЬ зак. Абтрэсці. Пагуляйце, нехай росу абаб'ё, тады пажынаіце. Бывалькі. Абаб'ё росу скора. Дзяражычы. АБАБРА'ЦЦА зак. Апамятацца. Два разы хаділа замуж, цепер цётка абабралася, дак гледіць на людей. Ручаёўка. АБАГРАВА'ЦЬ незак. Рабіць цёплым. Ото грубка абагравае две комнаты. Давай чай грэцъ да его абагра-, ваць, да парадела у сухое. Дзяражычы
Дадатковыя словы
абабрацца, абабё, абаграваць
23 👁