ПІЦЕ'Ц p. -d, мужч. Піток (ужываецца i піток). Кл., Н.-Андр. Я ні піцёц, а вы ж ніколі ні любілі яё. Барб. ПЛАТНЯ'К P-~dj мужч. Мажны мужчына. Васіль быў такі харошы, такі хлопцам быў платняк, а сухоты ўвабралі. Кл. ПЛА'ХА p. -i, жан. 1. Плаха. Каб на начоўкі плаху ліпы знайці. Сл. 2. Частка сахі. I плаху рабілі з дошкі. Сл. ПЛАЦГНА p. -ы, жан. Жэрдка з плоту. Гразь па вушы. Дак хто йдзе — пладіну раз! I пашоў. Кладка й гатова. Кл. ПЛЫУЦЕ'ЦЬ (плыўцёць) -іць, неперах., незаконч. Плаваць у тлушчы, пра страву, у якую паклалі многа тлушчу. Любіць грэцку кашу да каб туку столькі, што аж плыўціць. Кл. Ці столькі мазаць (аладкі маслам)? Яж (аж) плыўцяць. H. ж. ПО'ДПІРКА (потпірка) p.-i, жан. Падпорка. Павёць толькі на потпірках стайіць. Кл. Уся столь на потпірках. H. ж. ПО'ДСВІНАК (поцьсьвінак, часам пацьсьвінак) p. -нк-а, мужч. Падгадаванае, ладнае парася (на 30—40 кг). Два поцьствінкі гадую. Кл. У вас, тут, кажуць, поцьсьвінка купіць лёгко. Н.-Андр. Параўн.: пацьсьвінак. Мсцісл. Пацсвынак. Угл., Казек., Юзаф. Мінск. р-на. ПОК выклічнікава-дзеяслоўнае слова тыпу хоп, бразь, бах. Гл. покнуць. ПО'КНУЦЬ -e, -уць, неперах., законч. 1. Трэснуць, лопнуць. А на дулі багата такіх (груш), што покнулі (трэснула, лопнула скурка) й ні падаюць. Кл. 2. Гукапераймальнае. Вазьму ліст ліповы на руку, як стукну — дак
Дадатковыя словы
вазьмў, вўшы, гадўю, дбшкі, дўлі, пбтпірках, плыуцець, подпірка, подсвінак, піцец, стблькі, тўку
11 👁