Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
НАВЕ'СЦІ (навесьці) -д-ў, -дз-ёш, перах., законч. 1. Завесці, прывесці. Нашто нав[е]ла пбуну хату дзяцёй? Тблькі падлогу замаралі. пяску нанёсьлі. Пас. Я. К. 2. Паказваючы даpory, прывесці каго-небудзь да каго-небудзь ці чаго-небудзь. Судзілі ж судом тагб, што наўёў на парцізанаў (на партызанскую стаянку). Глуск. 3. Навастрыць. Дай, навяду вам пілу. Хіба такою тупою рэзаць? Кл. Маё (маё) жалязка ў гэбліку ступілася. Трэба як навесьці. Глуск. 4. Нараджаць. Багата сьвіньня парасят навяла? H. ж. 5. Наразводзіць, нагадаваць. На трьі душы хіба столькі рабіць (прадаваць) трэба? Усё (усё) мало вам. Падумаць: пбуны двор курэй, індыкі', гусёй нав[е]лі. Глуск. 6. Haладзіць (музычны інструмент). Сьці'хніце, хай нав[е]дзё скрыпку. Пае. Чырв. НАВГЛЬВАЦЬ - а-ю, -а-еш, з він. i без яго, незаконч. Гл. падвыьваць. Так падвільваць, каб мяч апускаўся на таго, хто павінен біць па мячы; навільваць — падаваць так, каб праціўнік не мог далёка паслаць мяч. Кл. НАВЫЗБГРВАЦЬ (навы(у) зьбірваць) -а-ю, -а-еш, законч. Гл. вызбіраць, вызбірваць. Ідзёце, навызьбірваяце йгрушак. Кл. С травы навузьбірвалі. Кл. НАВЫСМЬГКВАЦЬ (навусмы(ў) кваць) -а-ю, -а-еш, законч., ад высмыкваць (гл.). Брыгадзір хацёў наманіць, навусмукваў большаго лёну да ў раён пасылаў: пабацьце наш лён. A тьге хіба дурные? Яго й цопнулі за руку« Кл. НАВЬЩАЦКСУУВАЦЬ (навы(у) цацкбуваць) -а-ю, -а-еш, перах., законч. Гл. выцацкавацъ, выцацкоуваць. Бувало на п'яцянку на
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

двбр, йгрўшак, навесці, навусмўкваў, навядў, пбўну, пбўны, пяскў, пяцянку, пілў, рўку, сьціхніце, цбпнулі
12 👁
 ◀  / 173  ▶