ГРЬГЗЦІ (грызьці) -ў, -ёш, з він. i без яго, незаконч. 1. Грызді. Хал., Зуб., Кл. 2. Пасвіцца. Пусьці карову на канюшынішчэ, хай грызё. Кл. Тут заўсёды добра грызуць (каровы траву). Наштб куды далёка гнаць? Грызуць — хай грызуць. Пас. Я. К. Гл. пагрызаць. ГУЛЯ'ННІК (гуляньнік) p. -а, мужч. Той, хто гуляе. У Хвёдара гуляньнікаў поўно ў хаце. У йіх вёчно зьбіраюцца гуляньнікі. Кл. Такім гуляньнікам i гуляньніцам ні на в[е]чарынку, а на пёч. Пас. Я. К. ГУЛЯ'ННЩА (гуляньніца) р. -ы, жан. Тая, хто гуляе. Толькі ац стала адрасла — й гуляньніца!.. Дайце рады! Я нагулуто! Пас. Я. К- Гл. гуляннік. ГУП дзеяслоўна-выклічнікавае слова тыпу гоц, гоп, хап. Гл. гупаць, гупнуць. Скажы,— каб хоць на чаешку сьціх кашаль. Гуп i гуп ycio чысьцянько ноч. Кл. ГУўАЦЬ -ало, -а-еш, неперах., незаконч. 1. Бухаць, глуха ўдараць, глуха стукаць. Гл. гупнуць. 2. Глуха кашляць. Як дзень, як ноч -гупае й гупае, прастыў вёльмі крэпко, а ў доктара не быў. Дак. ГУ'ПНУЦЬ -н-у, -н-еш, неперах., законч. Бухнуць, глуха стукнуць. Вацёты быў мёншы. То возьме кола ці якую паляняку, прыдзе пат хату, гупне й ходу ў двор. Кл. ГУСЦЕ'Ж (гусьцёж) р. -у, мужч. Гушчар (ужываецца i гушчар). У Грэбяльках — яж (аж) страшна пускаць туды тавар (гл. тавир у вып. 1959 г.). Пас. Я. К. Пазаростало ўсюды маладняком (маладымі дрэвамі). Кудьі ні гіайдзі ў лёс, усюды гусьцёж. Кл
Дадатковыя словы
вбзьме, грызўць, гу^аць, гуляннща, гусцеж, гўпае, гўпаць, гўпне, гўпнуць, маладнякбм, нагул^то, нбч, тавйр, якўю
4 👁