Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
ГЛЭМ выклічнікава-дзеяслоўнае слова тылу хоп, грук, бразь. Прышбу вбук, глэм — i німа дзіцятка ( з казкі). Вольн. Параўн.: глык. Мсцісл. ГНЯНУ'ЦЬ, ГНЕ'НУЦЬ -// i -y, -ёш i -еш, перах., законч. Ціскануць, душануць. Параўн.: у руск. мове давануть, жимануть. Пярастань чапіцца, бо так гняну, што й зьвяні[е]ш. Пае. Я. К. Як гнёнуў, дак той чуць узгробса. К л. ГО'РНАСЦЬ (горнась) р. -ц-і, жан множа, няма; горнасць ад горна (гл. горна у выл. 1960 г.). Глыбокі i працяглы смутак, жуда. 3 горнасьл;і бувае дзёўдэ й жьщь ні хочацца. Адна асталаса ў войну. Hi брата, нікого. Сл. Ек горло, дак i е горнась. Сл. Параўн.: ...у горле аж зашчымела ад горнасліі. I. Мележ. ГРАўЫ. 1. Множа, ад града. Такі дож ліў, што грады мае паразмываў. Пас. Я. К- 2. Гарод. Мама ў грады пайшла. Кл. Я ў градах была. Кл. 3 град несла гуркі, ўкроп, цыбулю. Кл. ГРАХАВО'ДНІК (грахаводшк) р. -а, мужч. Грэшнік. Поп пеклам страшыў, а сам грахаводнік большы. Кл. Хто робіць грэх, той i е грахаводнік. Кл. ГРАХАВСУДНІЦА (грахаводніца) р. -ы, жан. Поп с пападзьдзёю пёршые грахаводнікі. Вольн. Тби-бо парабак i кажэ пападзьдзі: «Вы, матушка, сама грахаводніца». Байл. Грахаводніца тая каценя ўтапіла. Сл. ГРЫБО'ВІК р. -а, мужч. Грыбнік. Нябожчык бацько мой буў добры грыбовік. Сава мо' ні раз грыба ні прынёс у хату, а Карпу шанцавало, ён грыбовік. Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ббльшы, вбўк, гненуць, гнянуць, гнянў, гра^ы, грахавбднік, грахавбднікі, грахавбдніца, грахавбдшк, грыббвік, жймануть, няббж, параўн.:...у, прышбў, рббіць, тбй-бо, узгрббса, цыбў
5 👁
 ◀  / 173  ▶