ВЬГКЛЮНУЦЦА (вы (ў) клюнуцца) -ецца, -уцца, законч. Вылупіцца (пра птушаня) са шкарлупіны яйка. Качаня 'шчэ ні ўспёе ву~ клюнуцца, a ўжэ плаўваць умёе й ёсьці будзе. Кл. Пяць (куранят) выклюнулася, a п'яць 'шчэ не. Пас. Я. К. ВЫ'ЛЮДНЕЦЬ (вы (у) людняць) -е-еш, -е-е, неперах., законч. Вельмі прыкметна змяніцца знешне i ўнутрана на лепшае; пра таго, хто раней быў слабы, кволы, негаваркі ці няўмелы, незнаходлівы ў калектыве, у абыходжанні з людзьмі. Глянулі б на Хамішыну (дачку) — зусім ня тая дзёўка: хароша стала, й пагаворыць. Вулюдняла, што й ні пазнаць. Кл. Людзкіе на людзях люднёюць, а наш ні вулядняў, a папаўса. Хал. У горадзе зьмёніцца хоць хто. Хто ні паёхаў у горад, глянеш — пачысьцёў, пахарашэў, вылюдняў. Кл. Гл. люднёцЬу палюднёцьг вылюдніваць, вылюдскавацца. ВЫЛЮ'ДНІВАЦЬ (вы(у)людніваць) -ва-еш, -ва-е, неперахнезаконч. Гл. вылюднець. ВЬГЛЮДСКАВАЦЦА (вы (ў) людзкавацца) -у-ешся, -у-ецца, законч. 1. Toe, што i вылюднець, люднёць, палюднёць, вылюдніваць. Вёльмі ж у бёднасці расьлі (гадаваліся дзеці). A пасьля вылюдзкаваліся, ўсё такіе спрытнякі (гл. спрытняк), такіе рабоцькі. Пас. Я. К2. Выйсці ў людзі, стаць чалавекам. 'Шчэ й вы наракаць на калгас? Вы ж у калгасе вулюдзкаваліса. Ці ня вёдаям, забулі, што ў вас було да калгасу? Кл. ВЬГПРАБАВАЦЬ (вы (ў) праба (у) ваць) -у-ю, -у-еш, з він. i без яго, законч. Выведаць з хітрасцю, як хто мяркуе, як хто ставіцца да