Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
ВЫДРАПАКО'УВАЦЬ {вы {у) драпакоўвацъ) -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Гл. выдрапакавацъ. Тую (зямлю) трэба вёльмі добрэ ўрабляць, кожну весну выдрапакоўваць. Кл. ВЬГЗБІРАЦЬ (вы(у)зьбіраць) -а-ю, -а-еш, перах., законч. Старанна ўсё пазбіраць, пазнаходзіць. Пашла пасьля сьнёданьня. Тблькі карэньня воз. А грыбу вузьбіралі. Кл. У малшы трэба ў Вал схадзіць. Тут блізка ўсюды вызьбіралі. Пас. Я. К. ВЫЗБГРВАЦЬ {вы (у) зьбірваць) -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Гл. вызбіраць. Мы там ні вёльмі вузбіралі. Пойдзеш, то 'шчэ й ты знойдз[е]ш. Кл. ВЬГКЩАЦЦА {вы {у) кідацца) -а-юся, -а-ешся, законч. 1. Стараннаю працаю, руцлівасцю выйсці з цяжкога становішча. Згарэло ўсе чысьцянько. Анічого, анікого — ні брата, ні сына. А вукідаліса. Й хату зрабілі, й лапату купілі. Так i ўсё ў нас. Усе (усё) спаляно було. Папакідаліса, покуль вукідаліса. Хал. 2. Пра хворага чалавека, хворую жывёліну, што праз доўгі час пазбавіліся хваробы, акрыялі, падужалі. У Ивана купіла (царася), скажы, такое было, такое нічогае (гл. нічогі ў вып. 1959 г.). Раз хацёла сама выкінуць вон яго. А яно патрошку, памалу (гл. памалечку у вып. 1959 г.) й выкідалася. Кл. Пяражыў апарацыю, схварэў, але памалячку, памалячку i вукідаўса. Кл. 3. Вырасці ў беднасці, у галечы. Хіба забуліca? Малые булі — то с коляд булі хлебу жадны. Да мурзатые, да касматые, да ўсё у балячках. А бачыш што зь йіх? Самі вукідаліса. I дзёткі ўжэ паўгадоўвалі. Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

выдрапакоуваць, вўзбіралі, вўзьбіралі, вўкідаліса, вўкідаўса, грыбў, забўлі, кбжну, нічбгі, тўю
6 👁
 ◀  / 173  ▶