ШУБО'УТНУЦЬ -у, -еш, неперах., законч. Гл. шуббутнуцца. Там, братка, шубоўтняш ш шапкаю. Пас. Я- К. На той яміне ні адзін шубоўтнуў з галавбю. Байл. ШУБО'УЦЬ выклічнікава-дзеяслоўнае слова ад шуббутнуць (гл.), шуббутнуцца (гл.). Я йшоў, ішбу па пояс, адале шубоўць, што й пацсаку кінуў. Пас. Я. К. ШУПЛЯ'К p -ŭ, мужч. 1. Пераспелы i гнілы знутры (агурок, гарбуз). Хацёлі, гаворыць, купіць гуркбу. Але ні нашлі. На ўвесь базар на трох вазох прадавалі. Hi аднагб людзкаго. Адньг шуплякі. Шкурка — тоўста, цьворда. A паціснуў — дак гнілы ў сярэдзіне. Глуск. 2. На першы погляд здаровы чалавек, нават паўнаваты ці поўны, але слабы, хворы. На вацётаго Віктара зірнёш — здаровы, a шупляк. Кл. Можна меркаваць, што слова шупляк — з нямецкае мовы: schofel — убогі, мізэрны; патаны, паскудны. ІІІУФЛЯВА'ЦЬ (шупля (e) ваць) -ю-ю, -ю-еш, перахнезаконч. 1. Згортваць, зграбаць інуфлем (збожжа, бульбу). Шуплявадь пастаўлю хлопцаў, здараўцоў ватэтакіх. Н.-Андр. 2. Неперах. Сыпаць (сыпацца). Сьнёг шуплюе й шуплюе, другіе суткі бесь сьціханьня. Глуск. Шупляваць — ад шупель (шуфель). ШУ'ШКАЦЦА -d-юся, -а-ешся, незаконч. Вельмі цёпла накрывацца, апранацца. Каб так ні шушкаласа, то й ні прастуджваласа б. Кл. Шушкаючыся. Пас. Я Д. Я й маладая шушкаласа, баяласа холаду. Кл. ШУШ'КАЦЬ -а-ю, -а-еш, перах., незаконч. Вельмі цёпла апранаць, укрываць каго-небудзь. Кажу ж, ні шушкай ты йіх (дзяцей) так. Зда
Дадатковыя словы
гуркбў, здарбвы, кажў, прастўджваласа, сўткі, трбх, хбладу, цьвбрда, шкўрка, шуббўтнуцца, шуббўтнуць, шубоутнуць, шубоуць, шушкацца, шушкаць, шўпель, шўфель, шўшкай, шўшкаласа, шўшкаючыся, ішбў, іііуфляваць
2 👁