ву ў каўнер, рукі пахаваць пад пахі. Нёяк уночы йшла да зірк, a ён стайіць, стухуліўса й ні азваўса. Кл. Hi было апарату. Мы б зьнялі, як стаяў п'яны, схутуліўшыся. Кл. СХАМЯНУ'ЦЦА -ўся, -ёшся, законч. 1. Апамятацца, абдумацца. Зайшла аж пуд Варту, да й схамянуласа: хлеб мой у пёчы. Кл. 2. Схамянуцца. Схаменуласа я, а маё гурочкі й расол залядзенёлі. Кл. СХУДА'ЦЬ -d-ю, -а-еш, неперах., законч. Схуднець. Схудаць ужываецца побач са схуднёць. Кл. СХУТУ'ЛЩЦА. Гл. стухуліцца. СЦЕПАНУ'ЦЬ -ў, -ёш, перахзаконч. Легка страсянуць, тармаснуць (напрыклад, дрэўца). Хадзём, сынок, сьлівак сьцепаном, да варэння зварыць трэба. Кл. Параўн.: Сьцяпанёш арэшыну — много насыпляцца (арэхаў). Сін. Слаб. Карэл. р-на. СЦЁБ выклічнікава-дзеяслоўнае слова ад сцебануць (хвасянуць, выцяць) тыпу хоп, гоп, бразъ. Паганяў у малатарні да сьцёб пугаю, а ён як брыкнё!.. Кл. СЦО'ПАЦЬ -а-еш, -а-е, перах., законч., ад цопаць (гл.). 1. Нечакана схапіць. От тут, на лучэцкай канаве мы сцопалі паліцая. Пас. Я. К. Краў, покуль дакраўса — сцопалі. Глуск. 2. Прагна i хутка з'есці. Налілі — з бровара прывёзьлі брагі— дак сьвіньне як табё кажу па вядры сцопалі. Хал. СЦУБЧЭўЬ (сцубчэць) -э-е, -э-ла, неперах., законч., ад цубчэць. Гл. цубчэць. Так сцубчэлі (намочаныя мяшкі), што рады адна не дам. Барб. 9. Дыялектны слоўнік, III
Дадатковыя словы
брбвара, гурбчкі, зесці, кажў, пяны, пўгаю, стухўліцца, стухўліўса, схаменўласа, схамянўласа, схутулщца, схутўліўшыся, сцбпалі, сцебанўць, сцепануць, сцопаць, сцубчэ^ь
3 👁