тые сварацца. A ён зобку пасьмі'хвацьмядда. Барб. Усякіх людзёй багато. Була ў Мінську ў сына. Дак нёйкі — забула, як завёцда, ўж сівы чалавёк, дак п'е, гаворыдь, здэдда, бадько ўсім. Адале вуйшаў, то ўсё госьці ў аднб: вёльмі любідь стыкаць тагб с тым, а тагб c тым. Кл. СУГА'К /?. -d, мужч. Toe, што i спіцак (гл.), спічак (гл. спічик у вып. 1959 г.). Падай сугак. Сл. У вас сьпіцак, у нас сугак. С л. СУКАВА'ТЫ прым. ад сук. 1. Сукаваты. Сл., Хал., Кл. 2. Нязграбны. Сукаватаму такому ўсюды вузко. Кл. 3. Занорысты, задзірысты. Будзяш так! сукаваты, то апчэшуць. Вайд. СУКО'НКА р. -І, жан. Ануча з сукна. Абгарні (на ногі) суконкі. Вёльмі ж мароз. Бес суконак ногі памёрзнуць, прастынеш. Кл. Даўнёй у лапцях хадзілі й ног ні марозілі, суконкі абувалі. Пас. Я. К. Суконкі — дак ёта анучы суконныя. В. СУМАРО'К мужч., толькі ў спалучэнні з найшоў. Каб на йіх сумарок найшбу! Куды яны пашлі? Кл. СУМНЕ'У (сумн(л)ёў) р. -в-у, мужч., толькі ў родн. Без сумлёву, без сумнёву — без сумнення. Тут наштб варажыць? Бес сумлёву браць трэба. Кл. Раз німа сумнёву, то думай сама. Кл. СУРМРЛА (сурміло(а)), р. -а, агулън. Нязграбны i суровы, непамяркоўны чалавек. Каб хтб, а той сурміло ні вёльмі кіняцца памагці. Кл. СУСКУЛЬ прысл. Зусюль, адусюль. У наш млін тые разы сусюль наёдзе людзёй. Аткуль толькі ні вёзьлі? Сусюль ёхалі. Кл. Параўн
Дадатковыя словы
анўчы, аткўль, бўдзяш, вўзко, вўйшаў, гавбрыдь, гбсьці, дўмай, забўла, зббку, марбзілі, найшбў, нбгі, пасьміхвацьмядда, спічйк, сукбнак, сукбнкі, сукбнныя, суконка, сумарбк, сумнеу, тблькі
3 👁