шла на граблю, дак так стружэ, што йці ні даё. Кл. СТРЬГКА'ЦЦА 1 -а-юся i -а-юся, -а-ешся i -а-ешся, незаконч., ад стрыкацъ. Насіцца, круціцца. Сьвярощь, што ні ўсёдзіш? Дак настрыкайса крашваю. Кл. Параўн.: з такім самым значэннем стрікацца. Мсцісл. СТРЬГКАЦЦА 2 -а-юся, -а-ешся, незаконч. Біцца пстрычкамі, даваць пстрычкі. Сьціхніце! Стрыкаюцца, пакуль адзін аднаму ў вока. Вазьму паўрозы, настрыкаюся! H. ж. СТРЬГКА'ЦЬ -а-ю i -а-ю, -а-еш i -а-еш, перах., незаконч. Секчы, сцябадь каго-небудзь крапівою. Кл. Параўн.: з такім самым значэннем стрікаць. Мсцісл. У чэшскай мове strečkovati — бегаць (пра жывёлу, якую ўкусіў streček), гізавадь, здракаваць. СТРЭ'ННІ прым. ад стрый (бацькаў брат), стрэнні — ca стрыёчны. Маладзёйшы хто, той ці й вёдае што стрэньні. Цяпёрашнія маладыя ні вёльмі й знаюцца. Пас. Я. К. СТЫКА'ЦЦА -а-юся, -а-ешся, незаконч. 1. Стыкацца. 2. Не стыкадца — не затрымлівацда, быдь дзе-небудзь вельмі мала. Наш у канцылярыі ні стыкаяцца: то яму тбе, то другое, пашбу i пашоў. Кл. Весна, то дзёці дома й не стыкаюцца. Глуск. Хіба с таго пустадомка толк які будзе? Прыёдзе ла канікулы ці так, то ўсюды аблахкае, ўсюды аббёгае, а дома й ні стыкаяцца. Пас. Я. К- Параўн.: (з тым самым значэннем) Цалюткі дзень не стыкаецца ў хаце. М. Зарэцкі. СТЫКА'ЦЬ -d-ю, -а-еш, перах., незаконч. Зводзіць, сварыць каго з кім. Ці хіба ты ні вёдаў ягб? Хітры, любідь стыкадь. Саткнё, а
Дадатковыя словы
аднамў, бўдзе, вазьмў, вбка, жывёлў, канікўлы, пакўль, пашбў, паўрбзы, пустадбмка, стрьгкаць, стрўжэ, стыкаць, сьвярбщь
9 👁