СПРЫТНЯ'К p. -d, м у ж ч ад спрытны. Вёльмі ж у бёднасці расьлі. A пасьля вылюдзкаваліся (гл. вылюдскавацца), усё такіе спрытнякі, такіе рабоцькі (гл. рабоцька ў вып. 1959 г.). Пас. Я. К. СПРЫТНЯ'КА p. -i, жан. Гл. спрытняк. А ў яго й жонка спрытняка. Хал. СПРЫТНЯ'ЧКА р. -І, жан. Гл. спрытняк, спрытняка. Маруся — акуратна маладзіца. Такая спрытнячка ў нас! Н. ж. СТАГАВГК р -а, мужч. Той, хто ўмее добра складаць сена ў стагі. Над ватага бацька ў нас німа стагавіка. Скідае стога, то ніколі ні замокне (сена), ні скрывіцца, ні падмокне. Добры стагавік! Кл. СТА'ДНІК p. -к-а, мужч. Бугай. Параўн.: у газетнай мове калька бык-вытворнік. Што стаднік, што бугай — тбе самае. Стаднік у стадзе. Барб. СТАЕ'ННІЦА (стаёньніца) p. -ы, жан. 1. Рысачка. У Шум'ятычах даўнёй гадавалі. Hy й стаёньніцы булі! Кл. 2. Кабыла, якую i ўлетку трымаюць на стайні. У старшыні выязная стаёньніца, браце, як лялька. Кл. Гл. стаённік у вып. 1959 г. 3. Худая i слабая жьівёліна. Куды тваіо такую стаёньніду? Хал. СТАМБО'ЛЬ p. -ю, мужч., множн. няма. Гатунак табаку. Каб дзе насёньня стамоблю найці: й пахнё, й расьцё добрэ. Кл. Відаць, ад таго кораня, што i Стамбул. СТАРА'ННІЦА (стараньніца) p. -ы, жан. Старанная жанчына. Чагб ж ты, такая стараньніда, сама ні рабіла? Больн. Наша Маруся — стараньніца, адных грыббу мо' пуд нанасіла. H. ж
Дадатковыя словы
грыббў, замбкне, марўся, нікблі, падмбкне, раббцька, стаенніца, стамбблю, стамболь, старанніца, такўю, шумятычах
3 👁