Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
РАЧЬГЦЦА рочуся, рдчышся, рочыцца, незаконч,, ужываецца толькі з дзеясловам бажыцца для ўзмацнення. Божыцца-рочыцца, што не ён. A нашто божысься-рочысься? Н.-Андр. РАШЫТДЬ 1 -ў, -ыш, перах., законч. Paшыць. Пашці ніграматны, a ўсяку задачу póшыць. Хал. РАШЫТДЬ 2 -ў, -ыш, перахзаконч. 1. Pacпусціць, разбазарыць, без толку страціць. Там нябагаты панок жыў. А памёр, дак сыны paшылі ўсе (усё), што самі служыць сталі. Вольн. Хіба розум? За дзьвё нядзёлі рашыла сто рублікаў. 2. Знішчыць каго, сябе. Нёйкі ў Гітляра спадручны быў, дак той у страху дзяцёй свайіх, жонку, адале й сябё рашыў. Кл. РАШЭ'ЦЬКА (рашэцько(а)) p. -a, мужч., звычайна множн.: рашэцькі, p. -цьк-аў. Вельмі вялікі (параўн.: рэшата) i стары, нягодны (грыб). Наштб вы нанёсьлі такіх рашэцькаў? Хіба ж ето грыбы? Людзі абыходзілі, а вы й радые былі! Адны рашэцькі! Кажаце, рашэцьА А кі. Рашэцькі ні рашэцькі, a вусусьце (высушце), то ўзімку як нойдзяце. Кл. РО'ЗДУР p. -у, мужч.у множн. няма. 1. Раздуранасць. 3 роздуру ўсе (усё), што хочэш: п'юць, кураць, маняць. H. ж. У вас роздур дзёцем. Хіба ето так трэба? 3 роздуру розуму не будзе. Барб. 2. Раздураны. Той большы (хлапчук) вёльмі роздур, такі раздурны, што даляй німа куды. Кл. РСУСКЩКА p. -i, жан. 1. Роскідка ўтвараецца, калі пачынаюць узорваць ад межаў. На роскідцэ просо пасёю. Кл. 2. Мяжа, утвораная H
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ббжысься-рбчысься, ббльшы, бўдзе, вўсусьце, кўраць, пюць, раздўрны, рбздур, рбзум, рбзуму, рўблікаў, спадрўчны
6 👁
 ◀  / 173  ▶