Дыялектны слоўнік (1970). Частка 3. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 173  ▶ 
ПРО'РАСЛЯ (прорасьля, прорась) p. -сл-і, -Щ-i, жан.ў Прорасць. Тбе (сала) б[е]с прорасьлі, пацсмаж. К л. C прорасьляю смачнёйшае. Н.-Андр. У сале два пасачкі прорасьці. ПРОФАСЦЬ (прорась) p. -сц-і, жан. Гл. прорасля. ПРЫВАРЬГЦЬ 1 -y, -ыш, перах., законч. Згатаваць страву, якая хутка варыцца. Што ў бога дзень бягу й бягу. Дык дзёці самі сабё прывараць крупніку ці чагб. Бяроз. ПРЫВАРЬГЦЬ 2 -ў, -ыш, з він. i без яго, законч. 1. Прыварыць. Тут, мусіць што, лёпей будзе прыварыць, бо заклёпкі не так. Зуб. 2. Моцна сцебануць, хвасянуць, так ударыць, каб аж «прыстала», «прыварылася». Так прыварыў пугаю, што ён аж увагнуўся. Сл. ПРЫВЕ'СЦІ -д-ў, -дз-ёш, з він. i без яго, законч. 1. Прывесці. На выган бягу, каня трэба прывёсьці. Хочу да Глуска зьёзьдзіць. Пае. Я. К- 2. Паслужыць шляхам куды-небудзь, паказаць шлях да чаго-небудзь. Як ісьці па сьлядах, дак ісьці. Сьляды й прывялі пат хату. Вольн. 3. Нарадзіць (відаць, як адгалосак старадаўняга табу). Такую харошу цялушку прывяла наша кароўка, што й рэзаць дальобг, грэх, шкода вёльмі. Пас. Я. К. Што пользы, што багато парасят прывяла сьвіньня? На базары на зіму не хочуць купляць. Н. ж. Параўн.: з тым самым значэннем навёсці. Кожну весну хлёў парасят навёдзе, такая плодна. Н. ж. ПРЫВГЦЦА -ёшея, -ёцца, законч. 1. Прыкруціцца; калі ўюць вяроўку, то ў вяроўку можа ўкруціцца, увіцца што-небудзь пабочнае. Хіба ацьсёкці кавалак аборы, глянь прывіло
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бягў, бўдзе, глўска, дальббг, крўпніку, мўсіць, прбрасля, пўгаю, такўю, увагнўўся, цялўшку
7 👁
 ◀  / 173  ▶