КАЛЬКА (кулька) -льк-і, жан. Лучок (гл. лучок), рукаятка ў касе. Сым. КУ'МКАННЕ (кумканьне) -нн-я, ніяк,, ад дзеяслова кумкаць (гл. кумкаць, гл. закумкаць). Жабінае «спяванне». Кл. КУ'МКАЦЬ (кумкаць) -а-е, непераходны, незаконч. тр. Жабы на дож, мусіць, кумкаюць. Пас. Янкі Купалы. Гл. кумканне. КУРА (кура, i кура) -р-ы i -р-ы, жан. Курыца. Кл., пас. Яші Купалы. Параўн.: курыца. Радашковічы. КУРАВО'ДЗІХАГл. кураводзіха ў выпуску 1959 г. Параўн.: кураводка, квактуха—Голдава Жалудоцкага раёна; дзяцінуха, квактуха—Саламір'е Полацкага раёна; квакуха—Абідавічы Быхаўскага раёна. КУРАНЯ'ТНЩА (куранятнща) -іц-ы, жан. Курыца, якая выводзіць, водзіць куранят. Хал. Параўн.: кураводзіха (гл. кураводзіха). КУ'РАЧКА (курачка) -чк-і. жан. Гл. курка. КУ'РКА (курка) -рк-і, жан. Памяншальнае ад кура (гл. кура). А мой пёўнік-гаспадар да ўсё куркі распрадаў. 3 вершаванага апавядання «Бяда». Кл. Ужываецца i курачка. Кл. КУРЧА' (курча) -чац-і, ніяк. Hi курчаці ні парасяці ні було (пасля выгнання нямецкіх фашыстаў). Зуб. КУРЭ'НЬ (курэнь) -ран-я, мужч. Taro ж кораня, што курна. Шалаш! Нашы куранё (y