прыметнік. Крываногі i няўклюдна перастаўляе ногі. Кл. Гл. клышаваты. КЛЮ'НУЦЬ (клюнуць) -н-у, -н-еш, аднакратны ад кляваць (гл. кляваць у выпуску 1959 г.). Акунь клюн[е], дак клюн[е], ўбачыш. Пас. Янкі Купалы. Нічогі (гл. нічогі ў выпуску 1959 г.), устане, клюне чаголь i цэлы дзень так ходзіць. Кл. КЛЮЧ1 (ключ) -ч-а, мужч. Ключ. КЛЮЧ2 (ключ) -ч-а, мужч. Назва пасёлка. Барб. КЛЮЧ3 (ключ) -ч-а, мужч. Шост у прыстасавайні (пры студні) даставаць ваду (вочап), які разам з карасём (гл. карась3) нагадвае ключ. Ужываецца i вочап (гл. вочап). Сл. КЛЯВА'ЦЦА (арф.) -ю-ёшся, -ю-ёцца, незаконч. тр. Біцца (пра птушак—певень, гусак), йіх гусак вёльмі ж клюецца. Пас. Янкі Купалы. Таго пёўня, што кляваўся, прадал! (арф.). Кл. КЛЯЮЦІ (клясьці) -н-у, -н-ёш, пераходны, незаконч. тр. Клясці. В. Ужываецца (часцей) — клёсці. Кл., Барб., Глуск. КНО'РАЗ (кнораз, кнорас) -з-а, мужч. Кныр (ужываецца i кныр). Кл., Вольн. КНЫРГл. кныр у выпуску 1959 г. Параўн.: кнур. Абідавічы Быхаўскага раёна, Голдава Жалудоцкага раёна. КО'ЖНЕНЬКІ (кожнянькі). Форма ацэнкі ад займенніка кожны. Кл., Калац