Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 238  ▶ 
КАНАПЛЯ'НІК Гл. канаплянік у выпуску 1959г. Параўн.: канаплянікі (толькі ў множн.)— вельмі добрая зямля, дзе сеюцца каноплі. Абідавічы Быхаўскага раёна. Параўн.: канапляні'к—месда, дзе раслі каноплі. Саламір'е Полацкага раёна. КАНЁ'К1 (канек) -ньк-d, мужч. 1. Toe, што конік (ужываюдца абодва, часцей—конік). Кл. КАНё 'К2 (каыек) -ньк-d, мужч. Спартыўны інвентар. Кл. КАПА'ННІЦА (капаньніца) -ц-ы, жак, Жанчына, якая капае бульбу. Пашлём (форма загаднага ладу) наймёнш дваццаць капайьніц. Пае. Янкі Купалы. Машына (бульбакапалка) за восім капаньніц выкапала. Глуск. КА'ПАЧКА (капачка) -чк-і, жан. Памяншальнае ад капка (гл. капка ў выпуску 1959 г.). Кропелька. Кл. КАПСЕ'ЛЬ (капсёль) Дзеяслоўна-выклічнікавая форма ад капсаць (гл. капсаць, капсануць у выпуску 1959 г.). Кл. Параўн.: піргёль. Радашковічы. КАРА'ВАЧНІК Гл. каравачнік у выпуску 1959 r. Параўн.: ганучнік. Голдава Жалудоцкага раёна. Параўн.: рызнік (рызьнік). Саламір'е Полацкага раёна. КАРАСЛРВЫ (карасьлівы i карасьліву; каросьлівы i каросьліву) -a, -ae, прыметнік. Хворы на каросту. Карасьліваго каня сёркаю абкурвалі. Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абкўр, канёк, капанніца, капсель, нўць, саламіре
4 👁
 ◀  / 238  ▶