Каляска. Каламажкаю хіба можна прывёзьцІ? Кл. Вазьмі ў бабы каламажку. Пае. Янкі Kyпалы. КАЛАТУ/ШАГл. калатуша ў выпуску 1959 r. Параўн.: калатуха. Саламір'е Полацкага раёна. КАЛАШМА'Н (калашман) -н-а, мужч., кплівае. Той, у каго шырокія з доўгімі калашынамі штаны. Кл. КАЛО'МАЗЬ (каломазь) ' -з-і, жан. Мазь (дзёгаць), якою змазваюць колы ў возе. Кл. Параўн.: Пах сена, конскага гною i каламазі казыча насы. Змітрок Бядуля, Збор твораў, т. III, Мінск, 1953, стар. 339. КАЛО'ША (калоша) -ы, жан. Калашына. Кл. Параўн.: калашман (гл. калашман.) KAMAKI' (камакі) -к-оў, толькі ў множн. Бульбяная каша. Кл. Параўн.: камы. Саламір'е Полацкага раёна. КАМЕ'НЬЧЫК1 (камёнчык) -к-а, мужч. Kaменьчык. Вайц., Кл., пае. Янкі Купалы. КАМЕ'НЬЧЫК2 (камёнчык) -к-а, мужч. Костачка ў сліве, ягадзе. Я сьліву с камёнчыкам магу пракаўтнуць (гл. пракаўтнуць). Накаўтаўся сьліў c камёнчыкамі. Пас. Янкі Купалы. Параўн.: камянёк. Саламір'е Полацкага раёна. КАМЕ'ШНІК (камёшнік) -к-а i -к-у, мужч. Куточак пры печы (утвараецца сцяною хаты i сценкаю печы), дзе ставяць вілкі, ёмку, камяню (гл. ёмка, камяня ў выпуску 1959 г.), венік. Кл