ГЭТАЦЬ (гэгаць) -а-еш, -a-e, непераходны, Гукапераймальнае. Гусі гзгаюць. Вольн.
ДДАБТТНЫ (дабітны) прыметнік. Той, які ўсяго дойдзе, усяго даб'едца, кемлівы, пранырлівы. Новы дзірэктар (школы), гаварылі, дабітны вёльмі. Кл.
ДАБЛЁ'ХАЦЦА (даблёхацца) -а-юся, -а-ешся, законч. тр. ад блёхацца (гл. блёхацца). Сым., пае. Янкі Купалы.
ДАБРАВО'ЛЯУжываецца толькі з прыназоўнікам па. Гл. па дабраволі.
ДАБРЭ'ННЫ (дабрэнны) -а(-ая), -ae. Форма адэнкі ад прыметніка добры. Каб бачыў, чаш нарасло на (асушаным) балоце! Культура (гл. культура2 ў выпуску 1959 г.) тая na по[е]с. Такая дабрэнна канюшына, што й бачыдь такой ні бачыла. Пае. Янкі Купалы.
ДABЕ'ДАЦЦА (давёдацца, давёдацца) -а-юся, -а-ешся, законч. тр. 1. Даведацда. Кл., Вайд., Барб. 2. Праведаць (каго-небудзь). Схадзіла давёдадда ў Барбароў (там жывуць сваякі), а то гадоў шэсь ні була. Кл. Давёдаюея (y бальніцу да хворай) ў ваўторак ді ў сёраду. Вайц. Параўн.: Хадзіла давідацца яе (у слове давідацца гук «i» ў сувязі з дысіміліяцыйным яканнем, як i ў словах сістра, пірайсьці). Paдашковічы.
ДАГАНЯ'ЦЬ1 (даганАць) -н-ю, -н-іш (гл
Дадатковыя словы
гўсі, дабедца, дабраволя
27 👁