стала самым адказным месцам на прасторах Заходняй Беларусі i Літвы. Піліп Пестрак, Сустрэнемся на барыкадах, кніга першая, Мінск, 1954, стар. 231. ВГНЕН (вінны, вмен) -а, -ae, прыметнік. Вінаваты. Хіба ётае дзіця віннае? Хал. Ты вінны, прась ц[е]бе ўсе. Сл. Параўн.: Ці ж-вінна галубка, што голуба любіць? Ці ж вінен той голуб, што сокал забіў? Янка Купала, Збор твораў, т. 5, Мінск, 1954, стар. 222. Параўн.: Гэта цемра людская, Ігнась, вінна. P. Мурашка, Сын, Мінск, 1957, стар. 63. ВІРСУК (вірок, юрок, ўюрок) -рк-d, мужч. Прылада, пры дапамозе якой навіваюць нітку на клубок, асноўваюць аснову i інш. Ніяк н[е] найду вірка свайго. I дзё чэрці задушылі? Буў вірок свой, а то йдзі пазычай. Кл. Параўн.: юрок. Саламір'е Полацкага раёна. В ІЦ Ц Е (віцьцё i віцьце) -цц-ял -цц-я, ніяк зборны, толькі ў адз. Скручаныя (звітыя) бярозавыя (таксамa дубовыя, лазовыя) дубцы, якія выкарыстоўваюцца пры збудаванні плоту, звязванні (чаго-небудзь). Кл. Гл. пярэвідь, пярэвіцде. Гл. гужба. ВО Ъ М ЕШ К А (вобмяшка) -шк-і, ж а н толькі ў адз. Мука (часцей з зерня ніжэйшай якасці), прызіначаная на корм жывёле. Вбомешка— ад мяшаць: мукой пасыпаюць бульбу, сечку (гл. сёчка2 ў выпуску 1959 г.), мякіну i перамешваюць. Трэба было вобмяшкі змалоць да пачаць кармгдь (выкормліваць) кабанчыка; хіба ж картоплямі сала наросьдіш? Пае. Янкі
Дадатковыя словы
вббмешка, картбплямі, найдў, саламіре
9 👁