БУ'ДА1 (буда) -д-ы, жан. У Глускім раёне ёсць -некалькі паеелішчаў, што маюць назву Буда; ёсць i лес Буда. БУ'ДА2 (буда) -д-ы, жан. 1. Своеасаблівая паветка на возе (у цыганоў, у старцоў (гл. старац), у балаголаў). Кл., Вольн. Параўн.: у pycкай мове фургон. 2, Увогуле часовае збудаванне ад дажджу, снегу, вегру. Кл. БУДА'Н (будин) -н-а, мужч. Taro ж кораня, што i буда, будаваць, будынак. Шалаш. Глянь— хмара чар на, давай будан рабіцьмам. Кл. Гл. курэнь. Б У ў НЫ (будны) прыметнік. У будны (дзень) гуляць грэх, а ў сьветы (дзень) рабіць не грэх. С л. У буднай адзёжы. Кл. БУ'ЙСТРЫ (бу(й)стры, быстры). Гл. быстры2. БУ'ЛБАТКА (булбатт) -тк-і, жан. Бурбалка (ужываедца i бурбалка). 3 мыла булбаткі рабілі. Кл. Булбаткі на вадзё: дож будзе доўга йсьці. Пас. Янкі Купалы. Параўн.: бурбалка. Саламір'е Полацкага раёна. Параўн.: Правал i шея (у балоце.—Ф. Я.) па пояс, будзеш варушыцца, а бездань чорная, ненажэрная, пачне зацінаць цябе болын i больш, толькі пухіры будуць булькаць в акал, пакул ь не закрыв ўсяго назусім. Пятрусь Броўка, Калі зліваюцца рэкі, Мінск, 1957, стар. 128. БУ7ЛЬМА (бульма) -м-ы, жан. Бручка. Вольн., Сым
Дадатковыя словы
будйн, буйстры, булбатка, бў(й)стры, бўда, бўдзе, бўднай, бўдны, бўлбаткі, бўльма, бўрбалка, саламіре
17 👁