Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 238  ▶ 
Б О 'СЫ 1 (босы) прыметнік. Босы. Кл. Б(УСЫ 2 У спалучэнні босая яёчня—тое, што руск. глазунья. Ббсае [е]ёшні ні люблю. Кл. Б О ТТА Ц Ь (ббутаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, незаконч. тр. 1. Удараць боўтам (гл. боўт у выпуску 1959 г.), ударамі боўта заганяць рыбу (у сетку). Ты аддыхні, дай я буду ббутаць. Кл. Нёйкіе на возяры боўталі ў комля (гл. комель у выпуску 1959 г.). Кл. 2, Любыя шумы, удары па вадзе. Атыйдзёце, хлопчыкі, ацьсюль, а то боўтаяце, ні даяцё рыбы вудзіць. Кл. 3. Неадабральнае. Шукадь, выбіраць з міекі лепшыя кавалачкі, порцыі страны. Чагб боўтаяце? Хто ж боўтанае будзе ёсьці? Кл. Б О Т Т А Ц Ц А (ббутацца) -а-юся, -а-ешся} незаконч. тр. Цалюсянькі дзень ббутаюцца ў рацэ. Пас. Янкі Купалы. Параўн.: пялескацца, цялепкацца. Саламір'е Полацкага раёна. БРУ'КВА (бруква) -в-ы,жан. Бручка (Brassica napus). Пас. Янкі Купалы, Кл., Байл. Параўн.: гражанка, грыжана. Саламір'е Полацкага раёна. БРУКО 'УН ІК (брукбунік, брукоўнік) -к-у} мужч., зборны. Націна (лісце) бручкі. Поўну посьцілку брукбуніку дала (карове). Пае, Янкі Купалы. Параўн.: Ад пажару паблісквае мокр a e бручкавінне i нечая мокрая каска. Янка Брыль, Вачыма друга, Мінск, 1956, стар. 47. БРЫ ДЧАТДЬ1 (брыджчаць, брыччаць) -a-e, непераходны, незаконч. тр. Гл. зорыдчаць. Кл., Глуск
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ббўтаць, ббўтаюцца, брукбўнік, брукбўніку, бўдзе, вўдзіць, збрыдчаць, саламіре
14 👁
 ◀  / 238  ▶