АП Е'ЧЧА (апёчча, апёчч[э\ апёччэ) -чч-а, ніяк. Невялічкі зруб (на два бервяны), на якім будуюць печ. В-ольн., Кл., Хал. А П ІН Я 'Н К А Гл. апінянка ў выпуску 1959 г. Параўн.: валянка. Падлессе Ляха-віцкага раёна. Параўн.: абкрыванка. Абідавічы Быхаўскага раёна. АПЛЕСГАЦЬ1 (аплётаць) -а-ю, -а-еш, пераходны. Аплятаць (гаршчок дротам). Кл. А П Л Е'Т А Ц Ь2 (аплётаць) -а-ю, -а~еш, непераходны. Прагна i батата есці (побач з уплётаць). Кл. А П Л ГК Гл. аплік у выпуску 1959 г. Параўн.: гаплюк, аплкж. Голдава Жалудоцкага раёна. А П Л О 'Ч В А Ц Ь (аплочваць) аплочваю, аплочваеш, пераходны, незаконч. тр. Сл., Кл. АПО'РАК (апорак) -рк-а, мужч. Стары, зношаны бот без халяў. Апоркі ўзаткні на ногі, сыро стало. Кл. А П О 'У ЗІН А Гл. агюўзіна ў выпуску 1959 г. Параўн.: апоўзіна— неахайны (пра чалавека). Голдава Жалудоцкага раёна. АЛ РА'ТАЦ Ь (апритаць) -а-ю, -a-etu, пераходны. Агледзець, памыць (дзіця, сябе, хворага, нябожчыка). Бывала рабші дзень i ноч; сваё роднае дзіця ні было калі апратаць. Калацічы. 3 лагеру (нямецка-фашысцкага) чуць жывого прывёзьлі, ні маглі мы [e]ró апратаць. Хал. А П РА 'ТАЦ Ц А (апратацца) -а-юся, -а-ешся. Зваротны ад апратаць (гл. апратаць). Глуск
Дадатковыя словы
апрйтаць, ечча, нбч
12 👁