Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

К А 'П А ЧК І СА Б Р А 'У (арф.). Вельмі падобны. Глуск. (I) К А 'П А ЧК І П А Д А Б Р А 'У (арф.). Вельмі падобны. Глуск. К А ТО Ф АЯ ПА Р А ' (штора пара, катору пору). Даўно, доўга. Гуляю катору пору. Сл. Катора пара, а шх ні чуткі ні прачуткі. Хал, K A C I' У Д О 'Ж Д Ж, Т О ' У П А Г О 'Д У З Г Р А Б Е 'Ш. Kaci ў дож, то ў пагоду зграбёш. Сл. К А Ц І'Н А Я МА 'Ц І (каціна маці). Жартоўна: дзяўчынка, якая надта любіць гуляць з катамі, з кап.янятамі. Кл. К А 'Ш У В А Р Ы ' ГУ СТ У 'Ю, А У Д А Р О 'Г У БЯР'Ы Т О 'Р Б У НЕ П У СТ У 'Ю (арф.). Зуб. К І'Н У Л А У Т Р А 'С Ц У. Кшуло(а) ў трасцу. Кл., B. К І'Н У Л А У Х В А Р О 'Б У. Кінуло ў хваробу. Сл. Канула ў хваробу. Кл. К Г Н У Ц Ь -Р Ы 'Н У Ц Ь. Хіба так трэба? Прытном (гл. прытном i прытнам у выпуску 1959 г.) кіне-рыне (хату, двор) i гуляць. Кл. Кшулі-рынулі (сена ў валках, не склалі ў копы) да й паіылі. Хал. К ГШ К І М А 'Р Ш А ІГ Р А 'Ю Ц Ь. Кі'шкі марша йграюць. В. Параўн.:—За работу, дык за работу...— азваўся Шкурдзя.—Толькі кішкі марша граюць. Кандрат Крапіва, Збор твораў, т. II, Мінск, стар. 145. К Л О 'П АТ В Я Л І'К І (арф.). 1. Літаральнае значэнне. Нашто табё ётае забіцьцё? (Гл. забіццё ў выпуску 1959 г.). Нашто табё так! клопат вялікі? Кл. 2. Не бяда, нічога, не сумуй, не трэба непакоіцца. У такім значэнні ўжываюць, калі суцяшаюць таго, у каго здарылася бяда, хто клаптуе (гл. клаптаваць у выпуску 1959 г.), непакоіцца. Кінь, чалавёч[э1, й думаць. Клопат в[е]лікі—не пастушла дачка вучыцца. Хай ідзё да й poбіць. Маладая, здарова, хароша. Глуск. K O 'H IK A В Ы 'К ІН У ЦЬ (коніка выкінуць). Ш ум., Глуск. Параўн/. у рускай мове отколоть номер. Параўн.: зрабіць выбрык, нарабіць выбрыкаў