Ежа; тое, што спажываедца як ежа. Прос[е]ць (палонныя) [е]домаго. Сл. ЯЕ'ЧКА ([е]ёчко) -к-а, жан. Яйка. Адно [е]ёчко ні наёдак (гл. выпуск 1959 г.). Кл. Параўн.: яйка i яёчка (арф.). Пас. Янкі Купалы. ЯЛГНА (яліна, [е]лша) -н-ы, жан. 1. Матэрыял з елі, яловая драўніна. КХ 2. Елка, адно дрзва. КХ ЯЛЧА'ЦЬ (ялчаць, [е]лчаць) -а-е, непераходны, незаконч. тр. Станавіцца ёлкім (гл. ёлкі, з'ялчаць). Здэцца й холадно, а масло зьялчало; ялчае, што ні рабі. Кл. Я'МКА (ямка) -мк-і, жан. 1. Памяншальнае ад яма. Кл. 2. У рускай печы баковачка, куды выгортваюць жар, кал i трэба пячы хлеб ці сушыць што-небудзь., У нас ходь кал! е (ёсць) жар у ямцэ, можно запалак i ні куплядь. Кл. Я'СЕЛ ЬНЩ А (ясяльніца) -ц-ы, жан. Новае слова. Калгасніца, якая працуе ў яслях. Вольн. ЯСЯНГНА (арф.) -н-ы, жан. Матэрыял з ясеню, ясеневая драўніна. Кл. Я'ХКАЦЬ (яхкаць) -а-еш, -а-е, непераходны незаконч. тр. Трывожна забрахаць—пра сабаку, калі сабака падыме звера i кінецца за ім; потым сабака «цахліць» (гл. цахліць). Глуск. Параўн.: Зараз жа заяхкаў сабака. В. Гарбадэвіч, Чырвоныя кветкі Беларусі, Мінск, 1959, стар. 7. Я'ЧНІЦА (ячніца, яшніца) -ц-ы, жан. Ячная (ячменная) салома. Кл., пае. Янкі Купалы
Дадатковыя словы
зялчаць, яечка, ясел
3 👁