УКРАЛНА (Украйіна) -н-ы, жан. Украіна. УМалшаве свая Украйіна. Кл. УКРАИНЕЦ (украйін[ё]ц) -н-ца, мужч. Украінец. Кл., Глуск. УКРА'ІНКА (украйінка) -нк-і, жан. Украінка. Кл. УЛА'ЗІНЬІ (улазіны) -ін, толькі ў множн. Уваходзіны, наваселле, святочны абед з выпадку ўсялення ў новую хату. Кл. Параўн.: улазіны. Хоцімскі раён. УЛЕ'ЖНА (улёжно(а), улёжно(а)) прыслоўе. У прыказцы: Хоць няўёжна, дак улёжна. Kac. УПАДО'БАЦЬ (упадобаць) -а-еш, -a-e, neраходны, законч. тр. Упадобаць яго.—тое, што ён спадабаўся, яна спадабалася. Калі сын упадобаў (дзяўчыну, нявесту), то й мне добр[э]. Кл. Упадобае дзёўку. Сл. Параўн.: Сэрца ныла, бы з нуды, Бы сама была не ўся, Опадабала я тады Брыгадзіра Міхася. Янка Купала, Збор твораў, т. IV, Мінск, 1953, стар. 176. Параўн.: Ты спадабала, ты й рашай. Угляны Мінскага раёна. Параўн.: упадабаць. Саламір'е Полацкага раёна. УПАЛЯВА'ЦЬ (арф.) -ю-ю, -ю-еш, пераходны, законч. тр. Забіць (каго-небудзь) на паляванні. Кл. Параўн.: Пан усю дарогу бедаваў аб сабе i шкадаваў, што нічога не давялося ўпаляваць. Піліп Пестрак, Сустрэнемся на барыкадах, кнііга першая, Мінок, 1954, стар. 48. УПЕФАД 1 (упёрад, упёрат) прыслоўе. Упё