АБДЗІРА 'НЫ (абдзірины, -а(ая), -ae) дзеепрыметнік. Абарваны, у абарванай вопратцы. Шчэ [е]к калгас рабші, дак злавілі тут нёйкаго абдзіранаго-абдзіранаго да дапрасілі ў міль дайі, дак, кажуць, нёйкі шпіён. Хал. АБДЗРРКІГл. абдзіркі ў выпуску 1959 г. Параўн.: зрэбя. Голдава Жалудоцкага раёна. Зрэб'я (пасля рэдкіх грабянёў), пярэдзіркі (пасля частых грабянёў). Падлессе Ляхавіцкага раёна. АБКАРЬГЦЬ (апкарыць, звычайна — акарыць). Гл. акарыць. АБЛАТАШЬГЦЬ1 (аблаташиць) -ыш, -ыць, пераходны, законч. тр. Абабрадь, абарвадь, пазрывадь (яблыкі, грушы, гуркі, памідоры) нахабна, не шкадуючы дрэваў, град, ломячы i тручы галлё, націну. Паліцайі ўскочылі, аблаташылі ўсе чысьцянько й паспутаць ні кінулі, толькі люьця й гальля наабівалі, што хаць граблямі грабі. Кл. Так i гл[е]дзі, бо' аблатошадь грады ці сьліўкі абарвуць. Crp. Гл. латашыць, златашыдь, «алаташыдь. Параўн.: акаряніць (гародніну). Хоцімскі раён. ' АБЛАТАШЬТЦЬ2 (аблаташыць) -ш-ў, ш-ыш, пераходны, законч. тр. Абшукаць, абшарыць. Глуск. АБРАДЗГЦЦА (абрадзьцца) -ішся, -іцца, заканч. тр. Радзідь. На в(е]сьнё н(е]вёстка абрадзіласа. Барб. АБСА 'ДА (апсада, абсада) -д-ы, жан. Haсаджэнні вакол сядзібы, вакол саду. УМаліна2. Ф. Янкоўскі