Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 238  ▶ 
ходны, законч. тр. ад хрупаць (гл. хрупаць1). З'есці хрупаючы. Кл., пае. Янкі Купалы. СЦГШ Ы ЦЦА (сьцшыцца) -ыцца, законч. тр. Супакоіцда. Усёньку ночку кі'даўса (хворы), пад раніцу сьді'шыўса. Кл. На дварэ сьцішылаco. Хал. СЦ ЯТАЦ Ь (сьцягаць) -а-ю, -а-еш, пераходны, незаконч. тр. Сцягваць (ужываёцца i сцягваць). Кл. СЧАУПЦГ (шчаўпці, шчаўпсьці) -п-ёш, -п-ё, пераходны, законч. тр. ад чаўпці. Хал., Кл. СЧАУПСЦГ (шчаўпці, шчаўпсьці). Гл. ечаўпці. СЧУХЛАВА'ЦЬ (счухлаваць) -лу-ю, -лу-еш, пераходны, законч. тр. ад чухлаваць (гл. чухлаваць). Тое, што i старкаваць. Кл. СЧЭ'ЗНУЦЬ (шчэзнуць) -зн-у, -зн-еш, непераходны, законч. тр. Змарнець, ссохнуць. Кл. Гл. чэзнуць, чэзлы. СЫ БОТА (сыбота) -т-ы, жан. Субота. Вольн., В., Сым., Сл., Хал., Кл., Зуб. СЫМО'НАВІЧЫ (Сымонавічы) -віч i -віч-аў, толькі ў множн. Назва вёскі. Назва—так растлумачылі ў вёсцы—ад імя Сымон: пёршы Сымон засялі'ўся—й Сымонавічы. Сым. СЭФ ЦАЙКА (сэрцайко, сёрцайко) -к-а, ніяк. Памяншальнае ад сэр да. Сл. СЯЛЬНКК (сяльшк, с[е]льнік) -ік-а, мужч. Сяннік. Трэба думаць, што л на месцы н—дысіміляцыйная з'ява, як i ў слове пясёльнік (гл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

засяліўся, зесці, зява, кідаўса, лў-еш, лў-ю, нбчку, счэзнуць, сьдішыўса, хрўпаць
7 👁
 ◀  / 238  ▶