РУЧЬГЦЦЛ (ручищ а) -ыцца. Добра весціся, добра гадавадда, пладзідда, не зводзіцца (пра жывёлу, пт/шку, пчолы). У Дбубікавых вёльмі ручыліеа сьвіньне. Нам так ні ручацда каровы: то хвора, то малако нілюдзкае, то ат стады адбіваяцца. Добра карова, да нетто нам ні ручыцда. Кл. Зроду ні ручыліеа сьвіньне. Хал. Гл. паручыцца, гл. рукою пайсці. РУЯ' (руя) -y-i, жан. Стада ваўкоў (сабак) у перыяд спароўвання. Кл. Гл. гання. Параўн.: Выццё плыло, узнятае руёй Над белай заміраючай зямлёй. Максім Танк, Збор твораў, т. Г, Мінск, 1958, стар. 426. РЫ Ж О 'К (рыжок) -жк-а, мужч. 1. Назва грыба. Рыжкі салідь добр[э]. Кл. Адны рышкі. Поўну каропку. Пае. Янкі Купалы. 2. Пераноснае. Здаровы, модны, чырвоны (пра старога чалавека, звычайна пра дужага дзеда). Вашаго дзёда рыжок звалі. Да сьмёрді на яго казалі рыжок. Кл. Параўн.:—От няма чаш крыўдзідца,—уеміхнуўся Ki'pыл а,—Мужчын а, як pы жык! Ілья Гурскі, Выбраныя творы, Мінск, 1951, стар. 120. РЫ ЗЗЕ (рызьзе, рызьзё) -я i -я, ніяк.f зборны. Падраная вопратка. Усё ётае рызьзё трэба здаць (прадаць). Рьгзьзя назьбіралася. Нашто яно? Кл. Параўн.: рясься. Ходімскі раён, г. Мсціслаў. Параўн.: ряска—неахайная жанчына, жанчына ў падранай вопратцы. Ходімскі раён. РЬРХТЫ К (рыхтык). Дакладна такі (так), дакладная коотія. Глуск
Дадатковыя словы
kipыл, дбўбікавых, птішку, рўчацда, рўчыцда
4 👁