Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

раеходзе. Её мамачка вечэраць сунімае: Вечэрай, дзіця, там табё нівупЗднеінько. 3 песні. Сл. РАУНЯ' (раўня) -ўн-і, жан. Табё ж дзядзька не раўня, што ты на [е]гб «ты». Зуб. Дружы з раўнею. Вольн. Ты ж ні раўня ёй: ты н[е] адна ў бацька. B. РАЯВА'ЦЬ (арф.) -ю-ю, -ю-еш непераходны, незаконч. тр. 1. Жыць у раскошы, раскашаваць. Маліінаўцы раююць. У йіх усе кругом добрае, й поля багато, й лесу багато, сеяакосаў колькі х0ч(э]ш. Кл. 2. Лёгка працаваць. Прыдуць пожіні, тагды будам раяваць (пастушок: сажнуць хлеб—тады лёгка будзе пасвіць жывёлу: нідзе не будзе шкоды, выгані на пашу—i ляжы, адпачывай). Кл. Р0.7Д Ж АНЫ (роджаны, -а(ая), -ае). Народжаны. Я й роджана тутака (у той вёсцы, дзе жыве). Сл. РОУ'КА (роўка, роўка) -к-і, жан. Жэрдка ў азяродзе (гл. азярод у выпуску 1959 г.). Хал. РУБЕ'Л ЬЧЫ К (рубёльчык) -к-а, мужч. Памяншальнае ад рубель. Хал., Кл., Сл. Параўн.: I рубёльчыкам, i тым, i сім не абміінае. Змітрок Бядуля, 36ор твораў, т. I, Мінск, 1951, стар. 126. РУ К А В Я Т К А (рукавятка) -тк-і, жан. Рукаятка, лучок, кулька (гл. лучок, кулька). Сым. РУЛ Е (руле, рулі) толькі ў множн. Страва; крышаны (гл. крышан) хлеба ў малацэ. Рулеў даўно ні рабілі. Кл. Параўн.: цюпка. Саламір'е Полацкага раёна