Дыялектны слоўнік (1960). Частка 2. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 238  ▶ 
I ўташлі. От шкода було! Кл. 2. Вось, во. От як рабі'. Хал. От каму расказаць трэба. Зуб. П ПАБГЦЬ1 (пабіць) -ю, -ё:и, пераходны, законч. тр. Пабіць (у розных значениях). Кл., Сл. ПАБГЦЬ2 (пабщь) -ю, -ёш, пераходны. Пакляп аць касу. Гл. біць2, набщь2. Вазьму с сабою бабку й малаток, мо трохі пабщь («асу) спатрэбіцца. Кл. ПАБГЦЬ3 (пабщь) -ю, -ёш, пераходны. Параўнаваць пер ад сяўбою ўзоранае поле. Гл. паскарадз'щь. Вольн. ПАБЛЁ'ХАЦЦА (паблёхацца) -а-юся, -а-ешся, законч. тр. ад блёхацца (гл. блёхацца). Сым., Кл., пас. Янкі Купалы. ПАБЛЕ'ХАЦЬ (паблёхаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, законч. тр. ад блёхаць (гл. блёхаць). Кл., Сым., пас. Янкі Купалы. ПАБРА'ЦЦА1 (пабрацца). Пабраліса за. рукі. Кл ПАБРА'ЦЦА2 (пабрацца). Пажанідца, зрабіць вяселле. Зуб. Параўн.: А чаму б яму не пабрацца з Восілене? Якая цудоуная жанчына! Пятрусь Броўка, Калі зліваюцца рэкі, Мінск, 1957, стар. 242. ПАБРЭЛЦЦА (пабрэйіцца) -э-юся, э-ішся, зваротны ад пабрэіць. Пагаліцца, пабрыцца, Забуў пабрэйіцца. Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вазьмў, забўў, камў, паблехаць, паскарадзщь, рўкі
5 👁
 ◀  / 238  ▶