I ўташлі. От шкода було! Кл. 2. Вось, во. От як рабі'. Хал. От каму расказаць трэба. Зуб. ППАБГЦЬ1 (пабіць) -ю, -ё:и, пераходны, законч. тр. Пабіць (у розных значениях). Кл., Сл. ПАБГЦЬ2 (пабщь) -ю, -ёш, пераходны. Пакляп аць касу. Гл. біць2, набщь2. Вазьму с сабою бабку й малаток, мо трохі пабщь («асу) спатрэбіцца. Кл. ПАБГЦЬ3 (пабщь) -ю, -ёш, пераходны. Параўнаваць пер ад сяўбою ўзоранае поле. Гл. паскарадз'щь. Вольн. ПАБЛЁ'ХАЦЦА (паблёхацца) -а-юся, -а-ешся, законч. тр. ад блёхацца (гл. блёхацца). Сым., Кл., пас. Янкі Купалы. ПАБЛЕ'ХАЦЬ (паблёхаць) -а-ю, -а-еш, непераходны, законч. тр. ад блёхаць (гл. блёхаць). Кл., Сым., пас. Янкі Купалы. ПАБРА'ЦЦА1 (пабрацца). Пабраліса за. рукі. Кл ПАБРА'ЦЦА2 (пабрацца). Пажанідца, зрабіць вяселле. Зуб. Параўн.: А чаму б яму не пабрацца з Восілене? Якая цудоуная жанчына! Пятрусь Броўка, Калі зліваюцца рэкі, Мінск, 1957, стар. 242. ПАБРЭЛЦЦА (пабрэйіцца) -э-юся, э-ішся, зваротны ад пабрэіць. Пагаліцца, пабрыцца, Забуў пабрэйіцца. Кл